Σαν Σήμερα 22 Οκτωβρίου – LGBTQI People in History
Σάρα Μπερνάρ
Γεννημένη στο Παρίσι στις 22 Οκτωβρίου του 1844 από μητέρα ολλανδικής καταγωγής και άγνωστο πατέρα η Σάρα Μπερνάρ κατάλαβε από πολύ νωρίς χάρη στην τυχοδιώκτρια μητέρα της ότι η ζωή είναι γεμάτη περιπέτειες.
Η εκπληκτικά μακρόχρονη καριέρα της, από την πρώτη της εμφάνιση στην Comedie-Francaise το 1861 ως τον θάνατό της το 1923, την έχει εγκαταστήσει στη σφαίρα του θρύλου.
Ο Ζαν Κοκτώ την ονόμασε «ιερό τέρας» και τα εκατομμύρια των θαυμαστών της μαγεύονταν από τη φωνή της που αντηχούσε σαν «χρυσή καμπάνα» ή σαν «κελάρυσμα τρεχούμενου νερού».
Οι μεγαλύτεροι συγγραφείς της εποχής της (όχι μόνο Γάλλοι) έγραψαν έργα ειδικά για αυτήν, όπως ο Οσκαρ Γουάιλντ τη Σαλώμη, την οποία έγραψε στα γαλλικά. Σε γελοιογραφία του ο Ομπρεϊ Μπίρντσλεϊ παρουσιάζει μια αιμοδιψή Σάρα Μπερνάρ να κρατάει την κεφαλή του Ιωάννη του Βαπτιστή.
Εκτός όμως όλων αυτών η Σάρα Μπερνάρ ήταν ζωγράφος, γλύπτρια, συγγραφέας, αλλά και θεατρική παραγωγός. Εμβληματική φιγούρα στην εποχή της δεν δίστασε να σκανδαλίσει, να κυκλοφορήσει μόνο με τα εσώρουχα, να παίξει ρόλους αντρών στο θέατρο και να έχει μια πολύ ελεύθερη σεξουαλική ζωή με άτομα και των δύο φύλων.
Το πλήρες της όνομα ήταν Henriette Rosine Bernard και γεννήθηκε στο Παρίσι, κόρη δανοεβραίας, ενώ ο πατέρας της ήταν καθολικός.
Μόλις σε ηλικία δεκατριών ετών εμφανίζεται στο θέατρο και κατακτά τους πάντες στο Odeon Theater και αργότερα στη Comédie Française το 1872.
Το 1880 ταξιδεύει δίνοντας παραστάσεις σε όλη την ευρώπη και τις ηνωμένες πολιτείες. Το 1893 διευθύνει για πρώτη φορά στην ζωή της θεατρική επιχείρηση, το Théâtre de la Renaissanc, το οποίο αργότερα παίρνει το όνομά της. Εκεί ανεβάζει την Φαίδρα του Ρακίνα, αλλά και δικά της έργα όπως τα L’Aveu (1888) και Un Coeur d’homme (1909). Σ’ αυτά τα έργα παίζει η ίδια αντρικούς ρόλους, ενώ ιστορικός έχει μείνει ο ρόλος της ως γιος του Ναπολέοντα.
Το 1882 παντρεύεται τον έλληνα ηθοποιό Ζακ Δαμαλά, διατηρεί όμως και άλλες σχέσεις με άντρες και αρκετές με γυναίκες. Το 1905 κτυπά το δεξί της πόδι, και το τραύμα εξελίσσεται άσχημα με αποτέλεσμα το 1915 να αναγκαστεί να το ακρωτηριάσει. Συνεχίζει ωστόσο να παίζει στο θέατρο διαλέγοντας κατάλληλους ρόλους μέχρι το θάνατό της το 1923 από νεφρική ανεπάρκεια.
 Το γέλιο χωρίς τελειωμό Ζαχαρόπουλος Σ. Ι., 1988 |
Το γέλιο χωρίς τελειωμό Ζαχαρόπουλος Σ. Ι., 1988 |
Πηγή : ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ – COLOURFUL PLANET με πληροφορίες από Glbtq.Com
——————
* Πρώτη δημοσίευση 22 Οκτωβρίου 2007 στο transs.gr, αναδημοσίευση από τον Πολύχρωμο Πλανήτη.
© T-zine.gr 2018 | Για τις τελευταίες LGBTI ειδήσεις να επισκέπτεστε το T-zine.gr καθημερινά. Μπορείτε επίσης να γίνετε μέλος στη σελίδα μας στο Facebook και στο Twitter
© T-zine.gr