Σαν Σήμερα 4 Μαρτίου – LGBTQI People in History
Τζην Ο’ Λίρι
Jean O’Leary
(4 Μαρτίου 1948 – 4 Ιουνίου 2005)
Η Jean O’Leary (4 Μαρτίου 1948 – 4 Ιουνίου 2005) ήταν Αμερικανίδα, ανοικτά λεσβία και ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γκέι και λεσβιών. Ήταν η ιδρύτρια της Lesbian Feminist Liberation, μιας από τις πρώτες λεσβιακές ακτιβιστικές ομάδες στο γυναικείο κίνημα, πρώιμο μέλος και συνδιευθύντρια της National Gay and Lesbian Task Force. Συνιδρύτρια, επίσης του θεσμού της ΕΘνικής Ημέρας Coming Out (National Coming Out Day).
Το 1977 η O’Leary διοργάνωσε την πρώτη συνάντηση εκπροσώπων των γκέι και λεσβιακών οργανώσεων στον Λευκό Οίκο και στη συνέχεια οργάνωσε την προώθηση ενός ψηφίσματος σε σχέση με τον σεξουαλικό προσανατολισμό εκπροσωπόντας την NOW στη Μητροπολιτική Κοινότητα του Χιούστον.
Η O’Leary γεννήθηκε στο Κίνγκστον της Νέας Υόρκης και μεγάλωσε στο Κλίβελαντ του Οχάιο. Το 1971, αφού αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Κλήβελαντ με πτυχίο στην ψυχολογία, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και έκανε διδακτορικές σπουδές στην ανάπτυξη οργάνωσης στο Πανεπιστήμιο Yeshiva. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ενεπλάκη με το εκκολαπτόμενο κίνημα για τα δικαιώματα των γκέι και λεσβιών, προσχωρώντας στην οργάνωση Gay Activists’ Alliance (GAA) στο Μπρούκλιν. Το 1972, νιώθοντας ότι το αναδυόμενο κίνημα κυριαρχούνταν υπερβολικά από τους άνδρες, άφησε τη GAA και ίδρυσε τη Lesbian Feminist Liberation, μια από τις πρώτες λεσβιακές ακτιβιστικές ομάδες στο γυναικείο κίνημα. Δύο χρόνια αργότερα, εντάχθηκε στην National Gay Task Force, διαπραγματεύτηκε την ισότητα των φύλων στο εκτελεστικό της με τον διευθυντή Bruce Voeller, ο οποίος εντάχθηκε ως συνεκτελεστικός διευθυντής.
Το 1977 η O’Leary οργάνωσε την πρώτη συνάντηση ακτιβιστών για τα δικαιώματα των γκέι και λεσβιών στον Λευκό Οίκο μέσω συναντήσεων που έγιναν με τον εκπρόσωπο του Λευκού Οίκου Midge Costanza . Ήταν το πρώτο ανοιχτά ΛΟΑΤΚΙ+ άτομο που διορίστηκε σε μια προεδρική επιτροπή, την Εθνική Επιτροπή για την Τήρηση του Διεθνούς Έτους των Γυναικών, από τον Τζίμι Κάρτερ. Σε αυτόν τον ρόλο διαπραγματεύτηκε τα δικαιώματα των γκέι και λεσβιών να συμπεριληφθούν στη συζήτηση σε ένα συνέδριο για τη χρονιά στο Χιούστον του Τέξας .
Τον Νοέμβριο του 1977, η O’Leary ήταν ομιλήτρια στο Εθνικό Συνέδριο Γυναικών του 1977. Άλλοι ομιλητές ήταν οι Rosalynn Carter, Betty Ford, Lady Bird Johnson, Bella Abzug, Barbara Jordan, Audrey Colom, Claire Randall, Gerridee Wheeler, Cecilia Burciaga, Gloria Steinem, Lenore Hershey.
Η O’Leary ήταν μεταξύ των τριών ανοιχτά γκέι και λεσβιών αντιπροσώπων στο συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος των Ηνωμένων Πολιτειών το 1976. Υπηρέτησε επίσης στη Δημοκρατική Εθνική Επιτροπή για 12 χρόνια, 8 από αυτά στην εκτελεστική επιτροπή.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η O’Leary επικεντρώθηκε στην οικοδόμηση της οργάνωσης National Gay Rights Advocates, μιας από τις μεγαλύτερες εθνικές ομάδες για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων και των λεσβιών. Ήταν ένα από τα πρώτα άτομα που ανταποκρίθηκε στις επιπτώσεις της επιδημίας HIV/AIDS για τις νομικές και πολιτικές ελευθερίες, χρησιμοποιώντας επιθετικές δικαστικές διαδικασίες για να εξασφαλίσει την πρόσβαση των ασθενών με AIDS στη θεραπεία.
Συνίδρυσε την National Coming Out Day με τον Rob Eichberg το 1988.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η O’Leary και άλλες ακτιβίστριες και ακτιβιστές για την απελευθέρωση των ομοφυλοφίλων δεν συμπεριέλαβαν ενεργά τα τρανς πρόσωπα στην προτεινόμενη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, σε μεγάλο βαθμό λόγω της πεποίθησης ότι αυτό θα έκανε τη βασική νομοθεσία πολύ δύσκολη να περάσει εκείνη την εποχή.
Η O’Leary αργότερα μετάνιωσε για τη στάση της εναντίον των τρανς το 1973: “Κοιτάζοντας πίσω, το βρίσκω τόσο ντροπιαστικό, γιατί οι απόψεις μου έχουν αλλάξει τόσο πολύ από τότε. Δεν θα το έκανα ποτέ τώρα. Ήταν φρικτό. Πώς θα μπορούσα να εργαστώ για να αποκλείσω τα τρανς άτομα και ταυτόχρονα να επικρίνω τις φεμινίστριες που έκαναν ό,τι μπορούσαν εκείνες τις μέρες για να αποκλείσουν τις λεσβίες;”, αναγνωρίζοντας το λάθος.
Η O’Leary αναφερόταν στην φεμινίστρια του δεύτερου κύματος Betty Friedan και για τις προσπάθειες των μελών της Εθνικής Οργάνωσης για τις Γυναίκες (NOW) να αποστασιοποιηθούν από την αντίληψη του NOW ως καταφυγίου για τις λεσβίες. Ως μέρος αυτής της διαδικασίας, η Rita Mae Brown και άλλες λεσβίες που είχαν ενεργή δράση στο NOW αναγκάστηκαν να φύγουν. Οργάνωσαν μια διαμαρτυρία το 1970 στο Δεύτερο Συνέδριο για την Ενοποίηση των Γυναικών, και κέρδισαν την υποστήριξη πολλών μελών του NOW, κερδίζοντας τελικά την πλήρη αποδοχή το 1971.
Η O’Leary πέθανε στις 4 Ιουνίου 2005, στο San Clemente της Καλιφόρνια, από καρκίνο του πνεύμονα , σε ηλικία 57 ετών.
Δείτε το σχετικό βίντεο.
Βιβλιογραφία.
The Gay Revolution: The Story of the Struggle. Simon and Schuster. September 27, 2016. ISBN 9781451694123.
Curb, Rosemary; Manahan, Nancy, eds. (1985). Lesbian Nuns: Breaking Silence (1st ed.). Tallahassee, Florida: Naiad Press. ISBN 9780930044633. OCLC 11573398.
“Jean O’Leary, 57, Former Nun Who Became a Lesbian Activist, Dies”. The New York Times. Associated Press. June 7, 2005. ISSN 0362-4331. Retrieved March 26, 2019.
Marcus, Eric (1992). Making History: The Struggle for Gay and Lesbian Equal Rights, 1945-1990: An Oral History. HarperCollins. ISBN 9780060167080. OCLC 24797895.
“1977 National Women’s Conference: A Question of Choices”, 1977-11-21, The Walter J. Brown Media Archives & Peabody Awards Collection at the University of Georgia, American Archive of Public Broadcasting
“Robert Eichberg, 50, Gay Rights Leader”. The New York Times. August 15, 1995. Retrieved October 16, 2020.
Jean O’Leary of Lesbian Feminist Liberation Speaks at 1973 NYC Pride (video). June 1973. Event occurs at 00:58. Retrieved October 16, 2020.
Rivera, Sylvia (2006). “Queens In Exile, The Forgotten Ones”. Street Transvestite Action Revolutionaries: Survival, Revolt, and Queer Antagonist Struggle. Untorelli Press. OCLC 915505315.
Martin, Douglas (May 24, 2000). “Lee Brewster, 57, Style Guru For World’s Cross-Dressers”. The New York Times. Retrieved October 16, 2020.
Nichols, Jack (n.d.). “Lee Brewster Dies at 57: Pioneering Transvestite Activist”. Gay Today. Retrieved October 16, 2020.
Clendinen, Dudley; Nagourney, Adam (1999). Out for Good: The Struggle to Build a Gay Rights Movement in America. New York: Simon & Schuster. p. 171. ISBN 9780684810911. OCLC 40668240.
Duberman, Martin (1993). Stonewall (1st ed.). New York: Dutton. p. 236. ISBN 9780525936022. OCLC 26854943.
Marcus, Eric (2002). Making Gay History: The Half-Century Fight for Lesbian and Gay Equal Rights. New York: Harper. p. 156. ISBN 9780060933913. OCLC 1082454306.
Adam, Barry D. (1987). The Rise of a Gay and Lesbian Movement. Boston, Massachusetts: Twayne. pp. 90–91. ISBN 9780805797145. OCLC 14904421.
“Season Two”. Making Gay History. Retrieved April 27, 2020.
Channing, Cornelia (May 13, 2020). “What’s Fact and What’s Fiction in Mrs. America’s Episode About Bella Abzug”. Slate. Retrieved July 28, 2020.
© T-zine.gr με πληροφορίες από Wikipedia και GLBTQ.com.
Ποια είναι η αντίδρασή σας;
