Θυμάμαι πριν χρόνια, το 2017, τη Μαρίνα Γαλανού με το ΣΥΔ, όταν ήταν σε διαβούλευση το ΣχΝ για την ενσωμάτωση της Κοινοτικής Οδηγίας 2012/29/ΕΕ που αφορούσε την προστασία θυμάτων, ένα από τα ζητήματα που είχε προτείνει ήταν να προστεθεί διάταξη για την προστασία θυμάτων που είναι υποστηρικτές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που όπως επανειλημμένα έχουμε επισημάνει, συχνά οι υπερασπιστές ανθρωπίνων – ατομικών δικαιωμάτων είναι θύματα στοχοποίησης, θυματοποίησης, εκφοβισμού ή ακόμη και αντεκδίκησης.
Γράφει η Άννα Απέργη | Απόψεις | T-zine.gr | 01.04.2023
Συγκεκριμένα η πρόταση που είχαμε κάνει αναφορικά με τη προστασία θυμάτων που είναι υποστηρικτές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ήταν:
«Οι υπερασπιστές ατομικών δικαιωμάτων θυμάτων, συνήγοροι ή μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων, που συνδράμουν στην προστασία του θύματος, χρήζουν προστασίας εάν αυτό ζητηθεί, λόγω ιδιαίτερου κινδύνου να υποστούν στοχοποίηση, θυματοποίηση, εκφοβισμό ή αντεκδίκηση, από τον δράστη, τις διωκτικές αρχές ή από οποιονδήποτε τρίτο».
Επίσης, θυμάμαι το 2021, λίγες ημέρες πριν νοσηλευτεί η Μαρίνα, ετοίμαζε τις προτάσεις του ΣΥΔ για το Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, που αφορούσε τις τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα.
Το ΣχΝ, βρισκόταν τότε σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 8 Οκτωβρίου του 2021, ημέρα που η Μαρίνα μας άφησε την τελευταία της πνοή, ενώ μέχρι και μία ημέρα πριν νοσηλευτεί (Τετάρτη 6 Οκτωβρίου), σηκωνόταν από το κρεβάτι με τις λιγοστές δυνάμεις που είχε για να τελειώσει το Δελτίο Τύπου μας, όπου ανάμεσα στις προτάσεις μας ήταν η συμπερίληψη των υπερασπιστών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στο 82Α.
Αυτά τότε δεν πέρασαν, τώρα τα λουζόμαστε.
Σήμερα, βιώνουμε μία συνεχή στοχοποίηση, διώξεις, αλλά και καταδίκες υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Πραγματικά τώρα, δηλαδή, θα πρέπει οι υπερασπιστές ανθρωπίνων – ατομικών δικαιωμάτων να φοβούνται να καταγγείλουν δημόσια κάποιο περιστατικό;
Δεν φοβάμαι. Εξοργίζομαι.
Ποια είναι η αντίδρασή σας;
