Μου πήρε σχεδόν δύο χρόνια, μια παγκόσμια πανδημία και την προοπτική να περάσω ένα –άγνωστο για πόσο- διάστημα σε καραντίνα δίπλα στους γονείς μου , ώστε επιτέλους να τους αντιμετωπίσω σχετικά με την συνήθειά τους να μου απευθύνονται στο λάθος γένος.

Έστειλα ένα μακροσκελές μήνυμα. Δεν πήρα καμία απάντηση. Ήταν σκληρό, δύο χρόνια σπαταλημένα λέγοντας «μην με αποκαλείτε έτσι» μετατράπηκαν σε ένα σύντομο «αι στο διάολο».

Έλεγα στον εαυτό μου ότι δεν είναι τρανσφοβικοί , ότι απλά καμιά φορά ξεχνιούνται.

Πέρα από αυτά τα λάθη, είναι καλοί, ευγενικοί, η σκέψεις τους κινούνται απ’ τη φροντίδα, σκεφτόμουν. Ο μπαμπάς διόρθωνε τις εργασίες μου όταν καλά-καλά δεν καταλάβαινε τί έγραφα. Η μαμά έκανε περιπάτους μαζί μου όταν η καρδιά μου είχε πληγωθεί με τρόπους που δεν θα μπορούσε ποτέ να καταλάβει.

Όμως την προηγούμενη εβδομάδα όταν ανακοινώθηκε ότι η Νέα Υόρκη, όπου κατοικώ, πιθανόν να μπει σε καραντίνα, συνειδητοποίησα δύο πράγματα. Πρώτον: όσο καλές και αν είναι οι προθέσεις τους, η παγερή αντιμετώπιση των γονέων μου στο ζητούμενο να χρησιμοποιούν τις σωστές αντωνυμίες ήταν απαράδεκτη, και, δεύτερον: ότι αν έπρεπε να περιμένω μαζί τους μέχρι να περάσει όλο αυτό, έπρεπε να εξηγήσω ξανά το ίδιο. Αρκετά πια.

Σε ένα δεύτερο μήνυμα τους ζήτησα να μην απαντήσουν στο πρώτο, να το αφήσουν να «κάτσει», να καθίσουν να σκεφτούν τι σημαίνει για το παιδί σου να σου λέει πως αισθάνεται ότι δεν τους βλέπεις. Και το έκαναν. Αισθάνομαι ευγνώμων που οι γονείς μου έλαβαν υπόψιν τους τα λόγια μου. Για αυτό αισθάνομαι ότι η τύχη είναι με το μέρος μου-και για πολλά περισσότερα.

Καθώς τα queer άτομα ανά τον κόσμο προσαρμόζονται στην πραγματικότητα της ζωής σε καραντίνα, αδιαμφισβήτητα θα υπάρχουν μέλη της κοινότητάς μας που αναγκάζονται να περάσουν τρομακτικές ποσότητες χρόνου ανάμεσα σε μέλη της οικογένειας τους, συγκατοίκους και άλλους που αμφισβητούν ή ακόμα και απορρίπτουν τελείως τις ταυτότητες τους.

Πολλά άτομα μπορεί να μην νιώθουν ασφαλείς να στείλουν ένα μήνυμα σαν αυτό που έστειλα εγώ στους δικούς μου. Ευτυχώς υπάρχουν και άλλες στρατηγικές διαχείρισης συμπεριλαμβανομένων αρκετών που δεν απαιτούν κανενός είδους κατά μέτωπο αντιμετώπισης.

Βάσει της εμπειρίας μας με τρανς πρόσωπα στο ΣΥΔ γνωρίζουμε ότι το misgendering είναι το πιο συχνό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η πλειονότητα των τρανς προσώπων στο οικογενειακό τους περιβάλλον. «Τα νεότερα δε, τρανς πρόσωπα είναι πιο ευάλωτα καθώς εξαναγκάζονται να παραμείνουν στα οικογενειακά τους περιβάλλοντα ,και προ καραντίνας, λόγω οικονομικής δυσχέρειας. Σήμερα σε αυτήν την συνθήκη έρχονται αντιμέτωπα καθημερινά με την λεκτική και συναισθηματική κακοποίηση του misgendering απο μέλη της οικογένειάς τους», λέει η Πάρβη Πάλμου, εξειδικευμένη Ψυχολόγος/Ψυχοθεραπεύτρια της ομάδας του ΣΥΔ Αθήνας.

Παρακάτω, με την βοήθεια queer θεραπευτών και ειδικών στην αντιμετώπιση κρίσεων από το The Trevor Project, έχουμε συντάξει έναν οδηγό για να υπομείνετε την καραντίνα μέσα σε ένα μη-υποστηρικτικό περιβάλλον. Όπως λέει η θεραπεύτρια Laura A. Jacobs: «στην οικογένειά σας μπορεί να μην αρέσει η ταυτότητά σας , μπορεί να μην σας αποδέχονται, μπορεί να μην την ξέρουν καν…μα παραμένετε ο εαυτός σας.

Μιλήστε για το πως νιώθετε, σε αυτούς με τους οποίους περνάτε μαζί την καραντίνα.

Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα να στείλετε ένα επιθετικό μήνυμα όπως έκανα εγώ, παρότι μπορείτε να το κάνετε αν αυτό είναι κάτι με το οποίο αισθάνεστε άνετα. Στην δική μου περίπτωση είχε αποτέλεσμα, αλλά όπως μας υπενθυμίζει η Gianna DiGiovanni, manager στην υπηρεσία διαχείρισης Κρίσεων του Trevor Project, «Υπάρχουν αρκετές συμβουλές και οδηγίες που κυκλοφορούν εκεί έξω αυτήν την περίοδο και είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως η εμπειρία του κάθε ατόμου είναι διαφορετική-εμπιστευτείτε τον εαυτό σας και την αλήθεια σας».

Αν ένας λιγότερο απότομος τρόπος αντιμετώπισης είναι πιο ασφαλής για εσάς, δεν υπάρχει τίποτα απολύτως κακό σε μια πιο ήπια συζήτηση. «Σε κανένα άτομο δεν αξίζει να νιώθει άβολα στο ίδιο του το σπίτι μα το να κάνεις αλλαγές μέσα σε μια τέτοια κατάσταση είναι πιο εύκολο να το λες παρά να το κάνεις», μας συμβουλεύει ο Dr. Alexis Chavez διευθυντής Ιατρικής του The Trevor Project. « Πιστεύω πως η υπομονή και η ενσυναίσθηση χρειάζονται πολύ προσπάθεια. Η παροχή πληροφοριών (όνομα, αντωνυμίες κ.α.) , πηγών, το άνοιγμα διαλόγου στα άτομα με τα οποία μένετε μαζί, μπορούν να είναι πολύ βοηθητικά. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι βοηθητικό να αφήσετε ανοιχτό τον δίαυλο επικοινωνίας και διεκδίκησης και να επανέρχεστε σταθερά και ήρεμα στις διεκδικήσεις σας,αφήνοντας έτσι χώρο και χρόνο στο ενδιάμεσο, για τους οικείους σας να επεξεργάζονται τα αιτήματά σας».

Μοιραστείτε ένα βοηθητικό άρθρο ή βίντεο.

Η συζήτηση με άτομα που δεν σας αποδέχονται ή δεν σας καταλαβαίνουν μπορεί να αποβεί εξαντλητική, αποθαρρυντική ακόμα και τραυματική.

Δεν βοηθάει το γεγονός ότι δεν μπορείτε να δραπετεύσετε εύκολα από αυτούς με τους οποίους περνάτε την καραντίνα σας. Οπότε αν νιώθετε πως η άμεση αντιμετώπιση δεν σας ταιριάζει μια χρήσιμη εναλλακτική είναι να στείλετε ενα ενημερωτικό άρθρο ή βίντεο.

Η ψυχοθεραπεύτρια Andrea Glik είναι αρκετά εξοικειωμένη με την διαδικασία: «Έχω στείλει στο παρελθόν άρθρα, σε μέλη της οικογένειας πελατών μου που δεν τους σέβονταν, αλλά τελικά δεν είχαν κατανοήσει γιατί ήταν σημαντικό και χρειάστηκαν μια εξωτερική πηγή για να τους βοηθήσει να το κατανοήσουν».

Αν χρειάζεστε ένα τέτοιο άρθρο ή βίντεο μπορείτε να επικοινωνήσετε με το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών και την ομάδα ψυχολογικής υποστήριξής του ή να δείτε μερικές πηγές στο τέλος του άρθρου.

Χρησιμοποιείστε την τεχνολογία για να μείνετε σε επαφή με φίλους και συμμάχους.

Αν έχετε πρόσβαση σε τεχνολογικούς τρόπους επικοινωνίας, όπως είναι οι εφαρμογές Zoom, Facetime, Facebook, Messenger, whatsapp, Skype ή το απλό μήνυμα, τώρα είναι η ώρα να ξεκινήσετε την επαφή.

Όπως λεει η ψυχοθεραπεύτρια Anrea Glik, ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους που συσχετίζεται με την απομόνωση σε ένα μη-υποστηρικτικό περιβάλλον είναι να χάσει κάποιο άτομο την επαφή με τον εαυτό του. « Όταν βρισκόμαστε σε ένα κακοποιητικό ή μη-υποστηρικτικό περιβάλλον μπορεί να χειραγωγηθούμε στο να πιστέψουμε ότι δεν αξίζουμε, ότι δεν είμαστε άξιοι αγάπης, ότι δεν μας αξίζει σεβασμός», εξηγεί η Glik.

Ένας ισχυρός τρόπος να αποβάλλουμε αυτήν την ακύρωση είναι να μείνουμε σε επαφή με αυτούς που μας διαβεβαιώνουν για την αξία μας. Η δύναμη της κοινότητας είναι σημαντική.

Φύσιν κοινωνικά όντα και έχοντας ήδη βιώσει αποκλεισμούς λόγω μη-αποδοχής της διαφορετικότητάς μας το να μένουμε σε επαφή με φίλους συμμάχους και άλλα λοακτι+ πρόσωπα μας κάνει να αισθανόμαστε μέρος ενός συνόλου και ικανοποιεί την έμφυτη τάση μας για κοινωνικοποίηση σε ασφαλή πλαίσια αποδοχής και αναγνώρισης.

Το ίντερνετ μπορεί εξίσου να είναι φίλος σας.

«Σας αξίζει να σας πλαισιώνουν άτομα που σας επιβεβαιώνουν για αυτό που πραγματικά είστε», λέει η Gianna DiGiovanni. «Αν αυτά τα άτομα δεν είναι αυτά με τα οποία περνάτε μαζί την καραντίνα, μπορεί να έχετε την αίσθηση ότι δεν υπάρχουν. Υπάρχουν».

Ακόμη και αν δεν έχετε αρκετούς φίλους για να κάνετε βίντεοκλήση για υποστήριξη, υπάρχουν δωρεάν και εμπιστευτικά φόρουμς που συνδέουν λοατκι+ άτομα και συμμάχους που περνάνε δύσκολες στιγμές.

Μην το παρακάνετε με τα social media.

Δείτε Επίσης

Η Παναγιά η Γκέισα, οι «παραδοσιακές αξίες», μία ερώτηση άγνοιας και ο «εγώ αποφασίζω για το σώμα μου» που είναι κατά των αμβλώσεων.

«Δεδομένου ότι τα ειδησεογραφικά δίκτυα και οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης εστιάζουν κυρίως σε αρνητικές ειδήσεις και κινδυνολογικές συζητήσεις, προσπαθήστε να διατηρήσετε μια ισορροπία σε ό,τι διαβάζετε σχετικά με τον κορονοϊό», λέει ο Thomas Goldberg επόπτης της υπηρεσίας διαχείρισης κρίσεων του The Trevor Project.

Ευκαιρία να εμβαθύνετε τις γνώσεις σας στην λοατκι+ κουλτούρα και ιστορία.

Διαβάζοντας για άτομα που υπήρξαν ήρωες της λοατκι ιστορίας ή βλέποντας ένα ντοκιμαντέρ ή μια ταινία με queer άτομα, ταυτιζόμαστε και νιώθουμε σαν να ερχόμαστε σε επαφή με την ευρύτερη κοινότητα ακόμη και αν είμαστε σε κοινωνική απομόνωση.

Ελάτε σε επαφή με τις λοάτκι+ οργανώσεις.

Ανάμεσα στις οργανώσεις της λοατκι κοινότητας, στο Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών που δραστηριοποιούμαι, έχουμε μια ομάδα ψυχολόγων και συμβούλων ψυχικής υγείας η οποία παρέχει υπηρεσίες συμβουλευτικής τρανς θεμάτων , συμβουλευτικής γονέων τρανς παιδιών και βραχείας ψυχοθεραπείας σε τρανς άτομα.

Ακολουθούν πηγές με άρθρα και βίντεο τα οποία μπορείτε να μοιραστείτε με την οικογένεια και τους οικείους σας.

https://www.them.us/video/watch/what-does-queer-mean-inqueery?c=series 
https://www.them.us/video/watch/shamir-explains-the-history-of-the-word-agender-inqueery-them 
https://www.them.us/video/watch/what-does-pansexual-mean 
https://www.them.us/story/this-is-what-gender-nonbinary-people-look-like 
https://www.them.us/story/inqueery-transgender 
https://www.them.us/video/watch/geo-neptune-explains-two-spirit 
https://www.them.us/video/watch/what-intersex-means 

* Μαρία-Χριστίνα Σμυρναίου, PgD Counselling & Psychotherapy, Cert.P.E.T. Trainer, μέλος και Σύμβουλος Γονέων Τρανς παιδιών του ΣΥΔ Αθήνας

© T-zine.gr ^{με πληροφορίες από them.us}