To drag show, δηλαδή το θέαμα ερμηνευτών που φέρουν σκηνική σκευή και έκφραση φύλου διαφορετική από αυτή που τους αποδόθηκε κατά την γέννηση, αποτελεί μια πολιτισμική αναφορά που είναι σύμφυτη με την συμπερίληψη και την αποδοχή.
Γράφει ο Βασίλης Σωτηρόπουλος | Απόψεις | T-zine.gr | 30.12.2022
Είναι μια μορφή παραστατικής τέχνης αρκετά σύγχρονη, με εγγεγραμμένη στο ίδιο το κοινό ένα σημαντικό μέρος της σκηνικής σύμβασης: οι θεατές γνωρίζουν ότι οι drag queens ή οι drag kings είναι άτομα που έχουν καταχωριστεί ληξιαρχικά στο ένα φύλο και την ίδια στιγμή ασκούν την τέχνη της έκφρασης του άλλου φύλου. (Η αναζήτησή “ιστορικών” καταβολών είναι αλυσιτελής: οι υποκριτές στο αρχαίο δράμα, στον μεσαίωνα, καθώς και στις αρχές του 20ου αι. έπαιζαν και τους γυναικείους ρόλους για κοινωνικούς κι όχι για αισθητικούς λόγους.)
Αυτό σημαίνει ότι μιλάμε για ένα εξελιγμένο κοινό που είναι σε θέση να αντιληφθεί τις υπερβάσεις, να εκτιμήσει αισθητικά τον αγώνα των ερμηνευτών και να εκφράσει την αποδοχή του χωρίς προκαταλήψεις. Είναι ένα κοινό με αισθητική αγωγή.
Στην Ελλάδα το drag show είναι απόλυτα μέινστριμ εδώ και 30 χρόνια τουλάχιστον, όσο δηλαδή διαρκεί η καριέρα του Τάκη Ζαχαράτου, ο οποίος ουδέποτε θεωρήθηκε επικίνδυνος ή ακατάλληλος για ανηλίκους. Το ίδιο και λιγότερο επιτυχημένες ή συμπεριληπτικές φιγούρες του χώρου της κωμδίας: το απόλυτο μέινστριμ. Είτε μας αρέσει, είτε όχι.
Να, όμως που βρέθηκαν οι μονίμως καχύποπτοι του δημόσιου βίου -που αναζητούν ύπαρξη μέσω της ακύρωσης ταυτοτήτων- να διαμαρτυρηθούν για μια δράση drag queen που διαβάζουν παραμύθια σε παιδιά! Ότι είναι επικίνδυνο αυτό για τα παιδιά, μήπως και… διαταραχθεί η ταυτότητα φύλου τους.
Αυτό που θα κάνει πραγματικά κακό στα παιδιά (και τους γονείς) είναι ο μισαλλόδοξος λόγος που εξαπολύεται ατιμώρητος προς κάθε κατεύθυνση. Η διασπορά μίσους είναι που δηλητηριάζει την κοινωνία, τους ανήλικους και τους ενήλικους. Όχι μία εξελιγμένη μορφή τέχνης που η αλήθεια της μπορεί να απευθύνεται σε όλους, χωρίς ηλικιακούς περιορισμούς.
Απόψεις | T-zine.gr | 30.12.2022
– Ακολουθείστε την ιστοσελίδα στο facebook του t-zine.
Ποια είναι η αντίδρασή σας;

O Βασίλης Σωτηρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Είναι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και κάτοχος Μεταπτυχιακού στο Δημόσιο Δίκαιo. Ξεκινώντας το 2005 το πρώτο νομικό ιστολόγιο στην Ελλάδα, το e-lawyer, προσπάθησε να προκαλέσει διάλογο για την προστασία προσωπικών δεδομένων και τον σεβασμό των ατομικών ελευθεριών στο Διαδίκτυο. Αναζητά πάντα ιδέες θεσμικών καινοτομιών που φέρνουν τους πολίτες πιο κοντά στις συνταγματικές τους ελευθερίες. Με αυτό το σκεπτικό, το 2012 ήταν ο πρώτος εκλεγμένος Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης στον Δήμο Αθηναίων. Mαζί με μια ομάδα εργαζομένων δημιούργησαν εξ αρχής αυτή τη δομή στην Αθήνα, για την άμεση επίλυση των διαφορών που έχουν οι πολίτες με τον Δήμο. Έχοντας εκλεγεί Περιφερειακός Συμπαραστάτης του Πολίτη και της Επιχείρησης για την Αττική, αποστολή του είναι να βελτιώσει τη σχέση των πολιτών με τις δημόσιες υπηρεσίες και να πετύχει την επίλυση των διαφορών μεταξύ τους, με τη διαδικασία της διαμεσολάβησης, χωρίς να χρειάζεται να προσφεύγουν στα δικαστήρια. Στο t-zine συμμετέχει σε εθελοντική βάση ή αναδημοσιεύονται άρθρα του από το e-lawyer, ως συνεισφορά στη καλή νομική γνώση θεμάτων που αφορούν τους LGBTQI+ ανθρώπους, και, ιδιαίτερα σε τρανς θέματα, αλλά και γενικότερα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.