Δέκα Ερωτήσεις που Πάντα Ήθελες να Κάνεις σε Έναν Οροθετικό
Του Morgan Harries | VICE UK.
Κάποια στιγμή το 2009, ο Alex Sparrowhawk βρέθηκε με κάποιον τύπο. Στη δίνη του πάθους, το ζευγάρι αποφάσισε να μη χρησιμοποιήσει προφυλακτικό. Μερικές εβδομάδες αργότερα, άρχισε να μη νιώθει καλά. Εμφάνισε βήχα που διήρκεσε πάρα πολύ καιρό. Ενώ το πρώτο τεστ για HIV ήταν αρνητικό, το δεύτερο δεν ήταν. Σήμερα είναι ένας από τους 103.000 ανθρώπους που εκτιμάται ότι ζουν στη Βρετανία έχοντας προσβληθεί από τον HIV.
Λίγα χρόνια μετά τη διάγνωση, ο Alex παραιτήθηκε από τη δουλειά στον ασφαλιστικό τομέα για να εργαστεί για το ίδρυμα Terrence Higgins Trust, στο My HIV, το διαδικτυακό φόρουμ στήριξης του ιδρύματος. «Είναι ωραίο να κάνεις κάτι που ξέρεις πως μπορεί να κάνει τη διαφορά, κάτι που δεν το κάνεις μόνο για να πληρώνεις τους λογαριασμούς σου», μου είπε όταν του τηλεφώνησα για να του κάνω μερικές ερωτήσεις.
| ‘Όλοι θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι οι άνθρωποι οι οποίοι παίρνουν τα φάρμακά τους δεν μπορούν να μεταδώσουν τον ιό σε κάποιον άλλον. |
VICE: Πώς είναι να ζεις με τον HIV σήμερα;
Alex Sparrowhawk: Θα ακουστεί περίεργο αυτό που θα πω, αλλά πιθανώς είναι η καλύτερη εποχή για να διαγνωστείς σήμερα. Η φαρμακευτική αγωγή βελτιώνεται συνεχώς. Δεν επέτρεψα στον ιό να με εμποδίσει να δουλεύω και είμαι πραγματικά πολύ τυχερός που έχω πολύ καλό δίκτυο υποστήριξης.
Αυτό που εξακολουθεί να είναι πρόβλημα είναι το στίγμα που τον περιβάλλει. Τα σχόλια κάτω από διαδικτυακά άρθρα για τον HIV, για παράδειγμα, είναι φρικτά. Ή, όπως πριν από ένα χρόνο, όταν αποκαλύφθηκε η περίπτωση του Charlie Sheen, άκουγα ανθρώπους να μιλούν γι’ αυτό και απλώς σκεφτόμουν «είστε ανίδεοι, δεν έχετε ιδέα τι σημαίνει να έχεις τον ιό σήμερα».
Ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση όταν το ανακάλυψες;
Όταν πήρα το μήνυμα που μου ζητούσε να επιστρέψω στην κλινική λίγες μέρες μετά το δεύτερο τεστ, ήξερα πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Δεν θα ζητούσαν να πας εάν ήταν όλα καθαρά. Έτσι, ήρθα σε επαφή με έναν πρώην μου που είναι οροθετικός και ήρθε μαζί μου στην κλινική. Όταν μου το είπαν, είχα τόσο πολλές ερωτήσεις, τύπου «θα αρρωστήσω;», «πρέπει να παραιτηθώ από τη δουλειά;», «δεν θα γνωρίσω κανέναν πια;». Ο γιατρός και ο φίλος μου προσπάθησαν να με καθησυχάσουν αλλά δεν τα κατάφεραν. Παρόλο που πήγα εκεί έχοντας μαντέψει τι επρόκειτο να συμβεί, ήταν σοκ έτσι κι αλλιώς.
Έχεις σχέση τώρα;
Τρεις μήνες μετά τη διάγνωση γνώρισα κάποιον. Ημασταν μαζί για 6,5 χρόνια. Χωρίσαμε φέτος το καλοκαίρι, ωστόσο αυτό δεν έχει να κάνει με τον ιό. Αλλά είναι τρελό, γιατί στην αρχή σκέφτηκα ότι δεν θα γνώριζα ποτέ κάποιον και έπειτα, πολύ γρήγορα, έκανα μια μεγάλη και σημαντική σχέση.
Πώς λες στα άτομα με τα οποία βγαίνεις ραντεβού ότι είσαι οροθετικός;
Επειδή ήμουν σε σχέση, στην πραγματικότητα δεν είχα να κάνω πολλές τέτοιες συζητήσεις για την κατάστασή μου. Τώρα σκέφτομαι: «Πώς να το συζητήσω χωρίς να φαίνεται παράξενο;». Δεν είναι ότι δεν μου είναι ευχάριστο να μιλάω γι’ αυτό, απλώς δεν είναι κάτι που συζητιέται εύκολα σε μια σύντομη κουβέντα.
Αποφεύγω τις εφαρμογές γνωριμιών από τότε που χώρισα, διότι πονοκεφαλιάζω για να αποφασίσω πώς θα το χειριστώ. Δηλαδή, θα προσελκύσω αδαείς; Φίλοι μου που είναι επίσης θετικοί στον HIV μου έχουν δείξει μερικά από τα φρικτά μηνύματα που τους έχουν στείλει στο Grindr, τύπου «δεν θα έπρεπε να είσαι εδώ μέσα, το μεταδίδεις». Έτσι, δεν είμαι σίγουρος εάν θα ασχοληθώ μ’ αυτές.
Γίνεσαι ποτέ παρανοϊκός ότι θα κολλήσεις κάποιον, με τρόπο που συμβαίνει μόνο σε κάποιους ανθρώπους οι οποίοι δεν είναι οροθετικοί;
Είμαι ΟΚ με αυτό. Νομίζω ότι έχω αρκετή εμπιστοσύνη στην επιστήμη και την έρευνα πίσω από αυτή ώστε να γνωρίζω ότι δεν είμαι «μολυσματικός». Δεν νιώθω ότι βάζω κανέναν σε κίνδυνο. Όταν ακολουθείς τη μέθοδο PrEP (προφύλαξη πριν από την έκθεση), ο ιός είναι σε μη ανιχνεύσιμο επίπεδο και είναι έτσι για έξι ή περισσότερους μήνες, ο κίνδυνος είναι αμελητέος. Είναι απίστευτο ότι έχουμε φτάσει στο σημείο όπου μπορείς να σταματήσεις τη μετάδοση απλώς βάζοντας τους ανθρώπους στη θεραπεία.
Έχω δίκιο να υποθέσω ότι παίρνεις πολλά φάρμακα; Εάν ναι, πώς είναι αυτό;
Παίρνω απλώς ένα δισκίο την ημέρα. Πρέπει να το παίρνω κάθε μέρα, αλλά έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς μου, όπως το να βουρτσίζω τα δόντια μου. Κάποιοι άνθρωποι λένε ότι το βρίσκουν δύσκολο γιατί μπορεί την υπόλοιπη μέρα να ξεχάσουν πως είναι οροθετικοί, αλλά αυτή η στιγμή σού υπενθυμίζει καθημερινά ότι έχεις HIV. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να μην το μεγαλοποιούμε, γι’ αυτό και παίρνω το δικό μου με το βραδινό και με ένα ποτήρι νερό κάθε βράδυ.
Έχεις υποστεί ποτέ διακρίσεις στον εργασιακό χώρο επειδή είσαι οροθετικός;
Νομίζω ότι έχω υπάρξει πραγματικά τυχερός. Ποτέ δεν είχα τέτοια θέματα στην τελευταία δουλειά μου και προφανώς τώρα που εργάζομαι σε φιλανθρωπικό ίδρυμα για άτομα με HIVδεν έχω. Το αποκάλυψα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στη δουλειά μου το 2012, επειδή ήθελα να είμαι περισσότερο ορατός στον ακτιβισμό, και δεν αντιμετώπισα τίποτα άλλο πέρα από στήριξη. Εξήγησα ότι είχα ήδη διαγνωστεί με HIV πριν από τρία χρόνια και προφανώς στη διάρκεια αυτού του διαστήματος δεν είχα αλλάξει καθόλου ως άτομο. Και νομίζω ότι έχω αρκετή αυτοπεποίθηση σήμερα ώστε ακόμα κι αν υπήρχε κάποιο πρόβλημα, θα ήξερα πώς να το αντιμετωπίσω και από πού να πάρω τις σωστές συμβουλές έτσι ώστε να μη συμβεί σε κανέναν άλλον στο μέλλον.
Η κατάστασή σου έχει επηρεάσει το πώς βλέπεις το μέλλον σου καθόλου;
Υποθέτω ότι πρέπει να παίζεις με τα χαρτιά που σου έχει μοιράσει η ζωή, και αυτό κάνω με τον HIV. Πιστεύω ότι έχω γίνει πιο σίγουρος και δυνατός και αυτό τον καιρό κάνω πράγματα που δεν πιστεύω ότι θα είχα πιέσει τον εαυτό μου να κάνει εάν δεν είχα διαγνωστεί. Φαντάζομαι ότι με προκάλεσε να ζήσω περισσότερο, γιατί δεν θέλω να χαραμίσω τη ζωή μου. Αν και ήξερα ότι δεν επρόκειτο να πεθάνω και πως θα ήμουν υγιής, ήθελα να διασφαλίσω ότι θα διασκέδαζα.
Έχεις πολλές ελπίδες ότι οι επιστήμονες θα αναπτύξουν ολοκληρωμένη θεραπεία;
Δεν νομίζω ότι χρειάζομαι θεραπεία. Παίρνω ένα χάπι την ημέρα και, στον βαθμό που αυτό είναι αρκετό ώστε να μην το μεταδίδω, αισθάνομαι ότι αυτή είναι όλη η θεραπεία που χρειάζομαι. Προφανώς είναι διαφορετικό για τον καθένα και ίσως όταν είμαι μεγαλύτερος θα είμαι πιο ευάλωτος σε διαφορετικές συνθήκες και τότε ίσως να αισθάνομαι διαφορετικά. Αλλά πιστεύω ότι πρέπει να είσαι ρεαλιστής, μια και η θεραπεία είναι πιθανώς δεκαετίες μακριά.
Τι θα ευχόσουν να γνώριζαν οι άλλοι για τον HIV που προς το παρόν το καταλαβαίνουν λάθος;
Πιστεύω ότι όλοι θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι οι άνθρωποι οι οποίοι παίρνουν τα φάρμακά τους δεν μπορούν να μεταδώσουν τον ιό σε κάποιον άλλον. Μπορούμε να έχουμε φυσιολογικές, υγιείς ζωές και να κάνουμε οτιδήποτε κάνει κάποιος άλλος. Και πιστεύω ότι μπορείς να το πετύχεις αυτό μόνο όταν είσαι ορατός και μιλάς γι’ αυτό – έστω κι αν γίνεται μόνο στον δικό σου κοινωνικό κύκλο.
Πηγή: vice.com
Ποια είναι η αντίδρασή σας;
