Η Νίκη και η Ελληνική Λύση είναι δύο συγγενή μορφώματα. Πρωτοξαδέρφια που μαλώνουν για το ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας από την “κληρονομιά” της Εκκλησίας, ποιος θα πάρει τις ψήφους του ποιμνίου της.
Γράφει η Άννα Απέργη | Απόψεις | T-zine.gr | 25.05.2023
[απόσπασμα από τις θέσεις του κόμματος “Νίκη”]
Και τα δύο κραυγάζουν για πατρίδα, θρησκεία και οικογένεια, αλλά στην πραγματικότητα δεν κάνουν τίποτε άλλο απ’ το να τα εργαλειοποιούν.
Προσπαθούν μάταια να κρύψουν πίσω από “μεγάλους σταυρούς” και πίσω από φράσεις “εγώ δεν είμαι ρατσιστής αλλά….”, “δεν είμαστε εθνικιστές, αλλά….”, την ακροδεξιά φασιστική και ρατσιστική ταυτότητα τους.
Τόσο ο Βελόπουλος, όσο και ο Νατσιός, πιστεύουν σε μία “καθαρότητα” της εθνικής ταυτότητας, μίας “καθαρής φυλής”. Θα τους ακούσουμε να “αφορίζουν” τον καπιταλισμό, να στρέφονται κατά των τραπεζών, αλλά αυτά μόνο στα λόγια γιατί η πραγματικότητα είναι ότι από πίσω τους έχουν ως χρυσούς χορηγούς τεράστιους καρχαρίες-κεφαλαιοκράτες.
Κάθε τι που έχει σχέση με ανθρώπινα/ατομικά δικαιώματα είναι θανάσιμος εχθρός τους. Το κύριο πιστεύω τους είναι ότι “…η πολλή δημοκρατία βλάπτει”. Ότι κάποιοι άλλοι πρέπει να φύγουν, αν γίνεται να εξαφανιστούν από προσώπου γης, για να “ξεβρωμίσει” -όπως οι ίδιοι λένε- αυτός ο τόπος.
Μιλούν για μία “αγάπη προς την πατρίδα”, αλλά στην ουσία εννοούν το μίσος για τις πατρίδες όλων των υπολοίπων.
[απόσπασμα από τις θέσεις του κόμματος “Νίκη”]
Με τη μάσκα του “αγαπάτε αλλήλους”, μισούν τους πάντες. Μισούν κάθε άνθρωπο, κάθε πολίτη που θέλει η χώρα να κάνει βήματα προς τη δημοκρατία και την ελευθερία.
Φοβούνται, τρέμουν τους ελεύθερους ανθρώπους, τα ελεύθερα πνεύματα, τον ελεύθερο δημοκρατικό λόγο. Η ελευθερία και η δημοκρατία είναι εχθροί τους.
Θεωρούν ότι τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, -που αδιαμφισβήτητα είναι ανθρώπινα δικαιώματα-, είναι απειλή για την αναχρονιστική ιδέα περί “χρηστών ηθών”, αλλά και για τη δημόσια τάξη.
Η ρητορική τόσο του Βελόπουλου, όσο και του Νατσιού, δεν διαφέρουν πουθενά. Βγήκαν από το ίδιο καρμπόν και οι δύο. Ο ένας με τις χειρόγραφες επιστολές του Ιησού στο χέρι, και ο άλλος με τα κομποσκοίνια του Αγίου Όρους, εργαλειοποιούν την ήδη εργαλειοποιημένη από τους ρασοφόρους θρησκεία.
Το τραγικό όμως της υπόθεσης δεν είναι ότι αυτά τα μορφώματα εργαλειοποιούν τη θρησκεία, αλλά το ότι ο παροπιδιασμένος “αμνός” του όποιου θεού, ακούγοντας πιστά τα κηρύγματα μίσους κάθε Κυριακή στις εκκλησίες, τους τοποθετεί με την ψήφο του μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Αυτό αποτελεί κατάντια για μία ευρωπαϊκή χώρα, είναι κατάντια για να σύγχρονο κράτος δικαίου.
[ένα ακόμη απόσπασμα από τις θέσεις του κόμματος “Νίκη”]
– Ακολουθείστε την ιστοσελίδα στο facebook του t-zine
– Το t-zine στο twitter
Ποια είναι η αντίδρασή σας;
