Η 17η Μαίου είναι η Διεθνής Ημέρα κατά της Ομοφοβίας και της Τρανσφοβίας. Για τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που είναι Ρομά, εξακολουθεί να είναι μία ημέρα αντίστασης, όπως στην πράξη είναι κάθε ημέρα του χρόνου.
Σήμερα μοιραζόμαστε μαζί σας αυτή την απεικόνιση της αντίστασης που διατέμνει αυτές τις ημερομηνίες.
Ευρωπαϊκό Κέντρο Ρομά: Για τα ΛΟΑΤΚΙ+ πρόσωπα που είναι Ρομά, η 17η Μαίου είναι μία μέρα αντίστασης | Η ιστορία μίας τρανς ρομά ακτιβίστριας.
Με χαρά θέλουμε να σας γνωρίσουμε την ιστορία της Ana Jovanovic, που δραστηριοποιείται στο ΛΟΑΤΚΙ+ παρατηρητήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ρομά (ERRC) και μοιράζεται μαζί μας το ταξίδι της στην αντίσταση, τη μετάβαση και τη νίκη.
«Μεγάλωσα σε μία μικτή κοινότητα όπου Ρομά και μη-Ρομά άνθρωποι μεγάλωσαν μαζί σαν γείτονες. Ήμουν πάντα το παιδί που «συμπεριφερόταν σαν κορίτσι» και ήμουν αρκετά ήσυχο παιδί και θηλυκό. Ήταν δύσκολα στο σχολείο. Προσπαθούσα να ταιριάξω κάπου και να μη με απορρίπτουν οι άλλοι. Εξαιτίας αυτού, υπέφερα από άγχος από μικρή ηλικία, επειδή ζόριζα τον εαυτό μου να φέρομαι «κανονικά».
Με το πέρασμα των χρόνων η σχέση με την οικογένειά μου έγινε πιο πολύπλοκη. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν ή να αποδεχθούν οτιδήποτε είχε να κάνει με τις ΛΟΑΤΚΙ+ ταυτότητες, δεν απόλαυσα ποτέ την υποστήριξή τους. Από όταν έγινα ενήλικη, στη πραγματικότητα δεν χρειαζόμουν πια την αποδοχή τους. Θα ήταν καλό βέβαια, αλλά δυστυχώς δεν την είχα, αλλά δεν μπορούσα πια να κρύβω την πραγματική μου ταυτότητα. Έτσι, παρ’ ότι ήταν δύσκολο και θα ευχόμουν γι’ αυτούς να βρίσκονταν στη ζωή μου, έπρεπε να απομακρύνω τον εαυτό μου από ένα μη υποστηρικτικό περιβάλλον. Και δυστυχώς το ίδιο συμβαίνει για πολλά ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα.
Είναι εξαιρετικά δύσκολα να είσαι τρανς γυναίκα και Ρομά, διότι η κοινότητα των Ρομά επηρεάζεται από την ετεροκανονικότητα και έτσι έχοντας μία διαφορετική ταυτότητα φύλου τούτο ήταν αιτία αποκλεισμού από την κοινότητά μου και μοιραία οδηγούσε σε σοβαρά προβλήματα όπως αστεγίας αλλά και ψυχικής υγείας.
Και είναι εξαιρετικά δύσκολο γιατί βρίσκεσαι σε μία συνεχή στάση μάχης ή απόδρασης. Προχωράς στη ζωή και οι καταστάσεις της ζωής σε οδηγούν στη βάση ποιάς ταυτότητας θα δεχτείς διακρίσεις καθώς ανήκεις σε δύο απ’ τις πιο ευάλωτες ομάδες ανθρώπων ταυτόχρονα. Στη συνέχεια προσπαθείς να ταιριάξεις κάπου και με κάποιον τρόπο και αναζητάς χώρους και ανθρώπους που θα μπορούσαν να σε αποδεχτούν και να δείξουν ανοχή. Βασικά, κάθε ψηφίδα της ζωής σου πρέπει να είναι προσεκτικά σχεδιασμένη ώστε να αποφύγεις να είσαι θύμα της τρανσφοβίας.
Έχω ξοδέψει πολύ χρόνο δουλεύοντας για την ψυχική μου υγεία και ανάπτυξη. Έχω «συνδιαλλαγεί» με την κατάθλιψη και με σκέψεις αυτοκτονίας πολλές φορές έως ότου κατάφερα να προσεγγίσω τοπικές οργανώσεις που μου πρόσφεραν εθελοντική στήριξη και ψυχοθεραπεία. Προσπάθησα περισσότερο ώστε να ανακαλύψω στην πόλη μου κάποια ΛΟΑΤΚΙ+ οργάνωση να μου προσφέρει υποστήριξη και αποφάσισα να γίνω μέρος της και να γίνω μέρος μιας νέας οικογένειας.
Πλέον, η ζωή μου έχει αλλάξει. Είμαι ένα άτομο που χρειαζόταν κατανόηση και υποστήριξη, ένα άτομο που προσπαθεί να είναι ανοικτό με την ταυτότητά του και να δίνει και σε άλλους κατανόηση και υποστήριξη. Αποφάσισα να δώσω μάχη κατά της ΛΟΑΤΚΙ-φοβίας χρησιμοποιώντας διαφορετικές ακτιβιστικές προσεγγίσεις. Συχνά μιλάω για την ιστορία μου ως τρανς γυναίκα που μπορεί να είναι χρήσιμη σε άλλες, να προχωρώ και να παραμένω ενεργή. Πέρα απ’ τη ταυτότητά μου, χρησιμοποιώ το ντραγκ ως μία μορφή τέχνης που μπορεί να συνδέσει τους κουήρ ανθρώπους και να τους ενθαρρύνει να αγκαλιάσουν τις ταυτότητές τους και τους άλλους. Μετέχω σε συζητήσεις σε διαφορετικά πρότζεκτ ώστε να αναδειχθεί ενθάρρυνση για διαθεματικές ταυτότητες και τα προβλήματα που τις συνοδεύουν. Τώρα, πλέον, είμαι μέρος του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ρομά και μαζί προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα ευσταθές περιβάλλον για τα Ρομά ΛΟΑΤΚΙ άτομα.
Υπό αυτήν την οπτική, επιστρέφοντας στην έφηβη εαυτή μου μπορώ να της πω πως δεν υπάρχει τίποτε λανθασμένο με τα αισθήματά μας, πως το ταξίδι αυτό πρέπει να το περάσουμε ώστε να αισθανθούμε περισσότερο πλήρεις και ευτυχείς με τον εαυτό μας.
– Ακολουθείστε την ιστοσελίδα στο facebook του t-zine
– Το t-zine στο twitter
Ποια είναι η αντίδρασή σας;
