…ξύπνησα με μια περίεργη εικόνα (όνειρο ήταν;) : κάποτε, σε δύσκολους καιρούς, ένας φίλος μου συγγραφέας ( νεκρός τώρα), μου είχε διηγηθεί μια επίσκεψή του σ’ ένα νοσοκομείο για να δει ένα κοινό μας φίλο που έπασχε από την φοβερή ”αρρώστια της ντροπής”, την νόσο με το κοινωνικό στίγμα (σα να μην έφτανε το μαρτύριο της ανίατης -τότε, ακόμη -, νόσου από μόνο του), την επιδημία σε έξαρση στα έτη του ‘ 80,- ’90, μού διηγείτο λοιπόν συγκλονισμένος την φριχτή κατάσταση στην οποία είχε βρει τον κοινό μας φίλο… πεταμένο σ’ ένα κρεβάτι, περιφρονημένο, δακτυλοδειχτούμενο.
Για πρησμένα, πληγιασμένα μπράτσα που έσταζαν υγρά μού έλεγε, για σαρκώματα παντού στο σώμα – έναν τόπο όπου συνέβαιναν όλα τα φοβερά.
Τι εποχή κι αυτή που έζησε η γενιά μου! σκέφτηκα, ξυπνώντας με στεγνό στόμα, σήμερα το πρωί, χρόνια μετά, τι εποχή διανύσαμε μέχρι να φτάσουμε στην… παγκοσμιοποίηση της καπότας!
΄Ητανε φοβερή τύχη να πεθάνεις από φυσικά αίτια, εκείνες τις μέρες, και safe sex σήμαινε να πας σπίτι σου έρημος, βαρύς και μόνος.
Ο Τάκης Σπετσιώτης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1954, και μεγάλωσε στην Ερμιόνη. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου και γύρισε τις ταινίες "Στην αναπαυτική μεριά" (1981), "Μετέωρο και Σκιά" (1985 - Α΄ Κρατικό Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, κυκλοφορεί και σε DVD από την MKS VIDEO στις ΗΠΑ), "Εις το φως της ημέρας" (1986) και "Κοράκια" (1991). Σκηνοθέτησε επίσης για το θέατρο το έργο "Ψυχολογία Συριανού συζύγου" του Εμμ. Ροΐδη, Θέατρο "Χυτήριο", 1999-2001.
Παράλληλα με τη σκηνοθεσία ασχολείται με τη μελέτη της νεοελληνικής λογοτεχνίας και τη δοκιμιογραφία, γράφοντας διάφορες κριτικές μελέτες, μερικές από οποίες συγκέντρωσε και κυκλοφόρησε σε δυο τόμους, "Στον Κώστα Ταχτσή, αντί στεφάνου" ("Λογοτεχνικό χρονικό", 1996) και "Χαίρε Ναπολέων" (δοκίμιο για την τέχνη του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, εκδόσεις Άγρα, με έργα του Άγγελου Παπαδημητρίου, 1999). Συγγραφέας επίσης των: Γραμματικός σ' ένα παιδί του δρόμου, Άγρα 2009, Το άλλο κρεβάτι, Άγρα 2009, Τριανδρίες και Σία, Άγρα 2007, Ταχτσής - Δεν ντρέπομαι, Πολύχρωμος Πλανήτης 2006, Δελτίον ταυτότητος, Άγρα 2003 Στον Κώστα Ταχτσή αντί στεφάνου, Οδός Πανός 1996
