Ελλάδα: Τρίτη, 17 Νοεμβρίου 2020 | 10:28
Γράφει ο Τάκης Σπετσιώτης | T-zine.gr
Η ΜΟΝΗ ΕΞΑΡΓΥΡΩΣΗ
Οχι που δεν συμμετείχε, τότε, ως νέος, παλιά. Με αμπέχωνο και κείνος, στρατιωτικό, σε απόχρωση του πράσινου.
Τη φλογισμένη νύχτα του ’73 – μ’ όλο τον ιδεαλισμό και την έπαρση των δεκαεννέα του χρόνων-, και προκηρύξεις μοίρασε, και δακρυγόνα ανάπνευσε, και τις σφαλιάρες του από αστυνομικούς τις έφαγε, στο δρόμο, και σε μια πολυκατοικία, μαζί μ’ άλλους, πολλούς, βρήκε καταφύγιο -την πολυκατοικία όπου έμενε η “τραγουδίστρια της Νίκης” Σοφία Βέμπο. Πόσες επέτειοι από τότε; – σκέφτεται μπροστά σ’ αυτό το παμφάγο τέρας, τον Χρόνο.
Σε καμιά απ’ αυτές τις γιορτές δεν πήγε. Ούτε και πανηγύρισε- στεφάνους τιμής και άλλα παρόμοια.
Πριν κάποια χρόνια, του ΄χαν ζητήσει από ένα λογοτεχνικό περιοδικό να γράψει, χωρίς πληρωμή, κάποιες αναμνήσεις του απ’ την επταετία 1967-1974.
Ηταν παιδί και έφηβος μες στην δικτατορία. Αφού επέζησε, τις έγραψε. Η μόνη του εξαργύρωση. Πλην χωρίς μίσος και για όσους εξαργύρωσαν- καθένας κρατάει τη στάση που νομίζει.
Αλλά για φέτος που μια μεγάλη συμφορά υγείας -αρρώστια αγιάτρευτη και θάνατος- έχει πλήξει τον κόσμο ολόκληρο, κι όχι μόνο την οδό Στουρνάρη, όχι, δεν κρίνει απαραίτητους τους πανηγυρισμούς, τις ”παραστάσεις νίκης” της δημοκρατίας.
Προέχει η υγεία -, η μνήμη των τανκς να καταλύουν τη δημοκρατία έχει καλά γραφτεί στο νιονιό πολλών, έτσι κι αλλιώς. Η απειλή της εισόδου των τανκς στις ΜΕΘ της φτωχής χώρας του, ώστε να μην μπορούν ν’ ανακουφίσουν τόσους πάσχοντες μετράει.
Όχι, στα σπίτια μας όλοι, με την ”ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών”. Για κούφια λόγια να μην φαντάζουν φέτος, αυτοί οι πανηγυρισμοί.
Δείτε επίσης
♦ Διαβάστε: ΕΝΑΣ ΦΩΤΗΣ, ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΙΚΟΣ
Διαβάστε ακόμα: TDOR 2020: Η «ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ» ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΡΑΝΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ
© T-zine.gr 2018 | Για τις τελευταίες LGBTI ειδήσεις να επισκέπτεστε το T-zine.gr καθημερινά. Μπορείτε επίσης να γίνετε μέλος στη σελίδα μας στο Facebook και στο Twitter
Ποια είναι η αντίδρασή σας;

Ο Τάκης Σπετσιώτης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1954, και μεγάλωσε στην Ερμιόνη. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου και γύρισε τις ταινίες "Στην αναπαυτική μεριά" (1981), "Μετέωρο και Σκιά" (1985 - Α΄ Κρατικό Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, κυκλοφορεί και σε DVD από την MKS VIDEO στις ΗΠΑ), "Εις το φως της ημέρας" (1986) και "Κοράκια" (1991). Σκηνοθέτησε επίσης για το θέατρο το έργο "Ψυχολογία Συριανού συζύγου" του Εμμ. Ροΐδη, Θέατρο "Χυτήριο", 1999-2001. Παράλληλα με τη σκηνοθεσία ασχολείται με τη μελέτη της νεοελληνικής λογοτεχνίας και τη δοκιμιογραφία, γράφοντας διάφορες κριτικές μελέτες, μερικές από οποίες συγκέντρωσε και κυκλοφόρησε σε δυο τόμους, "Στον Κώστα Ταχτσή, αντί στεφάνου" ("Λογοτεχνικό χρονικό", 1996) και "Χαίρε Ναπολέων" (δοκίμιο για την τέχνη του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, εκδόσεις Άγρα, με έργα του Άγγελου Παπαδημητρίου, 1999). Συγγραφέας επίσης των: Γραμματικός σ' ένα παιδί του δρόμου, Άγρα 2009, Το άλλο κρεβάτι, Άγρα 2009, Τριανδρίες και Σία, Άγρα 2007, Ταχτσής - Δεν ντρέπομαι, Πολύχρωμος Πλανήτης 2006, Δελτίον ταυτότητος, Άγρα 2003 Στον Κώστα Ταχτσή αντί στεφάνου, Οδός Πανός 1996