Ο αριθμός των εγκλημάτων μίσους που έχουν καταγραφεί από τις αστυνομικές δυνάμεις στην Αγγλία, τη Σκωτία και την Ουαλία δείχνουν ότι αυξήθηκαν κατά 81%, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία. Τα στοιχεία που έλαβε το BBC δείχνουν ότι καταγράφηκαν 1.944 εγκλήματα μίσους κατά το τελευταίο έτος σε σύγκριση με 1.073 το 2016-17.

Η οργάνωση Stonewall είπε ότι δείχνει τις «συνέπειες μιας κοινωνίας όπου η τρανσφοβία είναι παντού». Το Υπουργείο Εσωτερικών δήλωσε ότι οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην καλύτερη αναφορά και καταγραφή.

Περίπου 36 από τις 44 αστυνομικές διευθύνσεις στην Αγγλία, τη Σκωτία και την Ουαλία απάντησαν πλήρως στο αίτημα ελεύθερης πληροφόρησης του BBC, με τα πλέον ενημερωμένα στοιχεία τους. Οκτώ αστυνομικές διευθύνσεις δεν παρείχαν τα πλήρη δεδομένα.

Η Αστυνομία του Δυτικού Γιορκσάιρ και η Αστυνομία του Νοτίου Γιορκσάιρ είδαν τα εγκλήματα μίσους κατά των τρανς ανθρώπων να υπερβαίνουν τα τριπλάσια τα τελευταία τρία χρόνια.

Η αστυνομία του Σάφοκ και η αστυνομία του Μέρσεϊσαϊντ ήταν οι μόνες αστυνομικές διευθύνσεις που κατέγραψαν λιγότερα εγκλήματα το 2018-19 από ό,τι το 2016-17.

Στην Ουαλία υπήρχαν 82 εγκλήματα μίσους κατά τρανς ανθρώπων το 2018-19, από 37 το 2016-17. Η αστυνομία της Σκωτίας κατέγραψε 92 εγκλήματα μίσους από την αρχή του έτους έως το Μάρτιο του 2019, σε σύγκριση με 76 δύο χρόνια νωρίτερα.

Η Sue Pascoe, η οποία ζει κοντά στο Γιόρκ, επισημάνθηκε ως ευάλωτο πρόσωπο από την αστυνομία του Βόρειου Γιορκσάιρ για το ποσοστό της κακοποίησης που είχε δεχτεί λόγω ταυτότητας φύλου αλλά και για τις απειλές που είχε λάβει.

«Είναι λυπηρό το γεγονός ότι αυτή η κακοποίηση υπάρχει και θα την αντιμετωπίζω όποτε συμβαίνει», είπε.

«Η τάση τα τελευταία πέντε χρόνια δεν είναι τίποτε άλλο παρά η άνοδος και οι διαιρέσεις που υπάρχουν γενικά στην κοινωνία μας. Για μένα είναι μια από τις πιο τρομακτικές περιόδους που έχω ζήσει και είμαι 59 χρονών τώρα».

Η οργάνωση Stonewall για τα ίσα δικαιώματα έκρινε ότι δύο στους πέντε τρανς ανθρώπους είχαν υπάρξει θύματα εγκλήματος μίσους ή συμβάντος μίσους το προηγούμενο έτος.

Η Andi Woolford, από το Wakefield, του Δυτικού Γιορκσάιρ, εργάζεται σε μια κοινωνική κατοικία και κακοποιήθηκε ενώ καθόταν στο αυτοκίνητό της.

«Ένας άντρας βγήκε από ένα συγκρότημα διαμερισμάτων, με αποκάλεσε παιδόφιλο, απείλησε να με μαχαιρώσει, έσπασε το αυτοκίνητό μου, κρατούσε μια αλυσίδα σκύλου στο πρόσωπό μου, ήταν απλά απίστευτο».

«Λαμβάνοντας υπόψη τι συμβαίνει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και τις διαιρέσεις με το Brexit, όλα φαίνονται να είναι κάπως φυλετικά – δεν είσαι στη φυλή μου, γι ‘αυτό πρέπει να σε μισώ».

Τι είναι το έγκλημα μίσους;

Ένα έγκλημα μίσους ορίζεται ως «κάθε ποινικό αδίκημα το οποίο δέχεται το θύμα ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο και προκαλείται από εχθρότητα ή προκατάληψη» με βάση μία από τις πέντε κατηγορίες: θρησκεία, πίστη ή πεποίθηση, φυλή, εθνότητα ή εθνικότητα, σεξουαλικό προσανατολισμό, αναπηρία ή ταυτότητα φύλου.

Το Άρθρο 146 του Νόμου περί Ποινικής Δικαιοσύνης του 2003, όπως τροποποιήθηκε το 2012, αναφέρει ότι εάν ένα αδίκημα προκαλείται από εχθρότητα απέναντι σε τρανς άτομα τότε οι εισαγγελείς μπορούν να προσφύγουν στο δικαστήριο για να αυξήσουν την ποινή του δράστη.

Η Laura Russell, από την Stonewall, δήλωσε: «Αυτές οι στατιστικές είναι οι πραγματικές συνέπειες μιας κοινωνίας όπου η τρανσφοβία είναι παντού – από τις πρώτες σελίδες των εφημερίδων, στα κοινωνικά μέσα και στους δρόμους μας. Χρειαζόμαστε όλοι οι συνάνθρωποι μας να συνειδητοποιήσουν πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση για τους τρανς ανθρώπους, ότι χρειάζεται να είναι ενεργοί και ορατοί σύμμαχοι των τρανς ανθρώπων, με οποιονδήποτε τρόπο μπορούν».

Ανάλυση

Από το BBC του Ανταποκριτή Ben Hunte για LGBT Θέματα

Όπως δείχνουν αυτά τα τελευταία στοιχεία για τα εγκλήματα μίσους, οι τρανς άνθρωποι στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν την δυσκολότερη ζωή από τους περισσότερους. Ακούγοντας τους ανθρώπους να λένε πόσο φοβισμένοι είναι να βγουν από τα σπίτια τους διότι έχουν το φόβο ότι θα τους επιτεθούν δεν ακούγεται σαν τη σύγχρονη Βρετανία, αλλά αυτή είναι η θλιβερή πραγματικότητα για πολλά τρανς άτομα.

Ενώ οι αυξημένοι ρυθμοί μπορεί να οφείλονται κάπως σε περισσότερους ανθρώπους που καταγράφουν τα βιώματά τους, κάποιοι μπορεί να θεωρούν ότι είναι συγκλονιστικό ότι δεν γίνονται περισσότερα για την προστασία αυτών των σαφώς ευάλωτων ατόμων.

Πολλοί έχουν περιγράψει την τρέχουσα κατάσταση των τρανς ανθρώπων ως παρόμοια με αυτή του κινήματος των ομοφυλοφίλων τη δεκαετία του 1980 και του 1990. Περιορίζονται, γελοιοποιούνται και αγνοούνται.

Η ύπαρξη των τρανς ανθρώπων είναι θέμα συζήτησης σχεδόν καθημερινά μέσω των βρετανικών μέσων ενημέρωσης και πολλοί ακτιβιστές πιστεύουν ότι αυτή η αρνητική προσοχή ενισχύει την κακοποίηση που λαμβάνουν στους δρόμους μας.

Δείτε Επίσης

Επίθεση του Τραμπ στα τρανς δικαιώματα | «Να μπει τέλος στα προγράμματα που προωθούν την έννοια του φύλου».

Ενώ η συζήτηση για τα φύλα εξαντλείται, πολλοί από αυτούς που βρίσκονται στο πυρήνα αυτό θα πρέπει να συνεχίσουν να ζουν με το φόβο.

Η αναπληρώτρια επικεφαλής αστυνομικός Julie Cooke, που εργάζεται στο Εθνικό Συμβούλιο Αρχηγών Αστυνομίας, δήλωσε τα εξής: «Παραδοσιακά, τα τρανσφοβικά εγκλήματα μίσους έχουν καταγραφεί σε σημαντικό βαθμό, αλλά εργαζόμαστε στενά με τις τρανς οργανώσεις για να αυξήσουμε την ευαισθητοποίηση και την κατανόηση του προσωπικού μας, καθώς και την εχεμύθεια και την εμπιστοσύνη στην αστυνομία από την τρανς κοινότητα».

«Πιστεύουμε ότι κάποια από την αύξηση μπορεί να οφείλεται σε μεγαλύτερο ποσοστό αναφοράς, ωστόσο, υπάρχουν πάντα περισσότερα που μπορούν να γίνουν».

Ένας εκπρόσωπος του Υπουργείου Εσωτερικών δήλωσε: «Η κακοποίηση ή η βία που απευθύνεται σε κάποιον λόγω της τρανς ταυτότητάς του δεν είναι ποτέ αποδεκτή».

«Γι ‘αυτό δεσμευόμαστε να αντιμετωπίσουμε το έγκλημα μίσους σε όλες τις μορφές του, συμπεριλαμβανομένης της κακοποίησης που απευθύνεται σε τρανς ανθρώπους, μέσω του σχεδίου δράσης της κυβέρνησης για εγκλήματα μίσους».