Ο Μπάμπης και η… συνηθισμένη γυναίκα.

Ελλάδα: Πέμπτη, 23 Ιουλίου 2015 | 16:10

Γράφει η Μαρίνα Γαλανού | T-zine.gr

Ο Μπάμπης και η… συνηθισμένη γυναίκα.

Έλαβα το παρακάτω σχόλιο σε παλιότερη δημοσίευση που είχα κάνει με αφορμή την υπόθεση της Κατλίν Ζενέρ, το οποίο παραθέτω κατά λέξη και στη συνέχεια θα ήθελα να σχολιάσω.

Ακολουθεί το σχόλιό μου:

Αγαπητή φίλη, σας ευχαριστώ θερμά για το σχόλιό σας. Κάποιες δικές μου σκέψεις. Θα ξεκινήσω σχολιάζοντας από το τέλος.

Γράφετε πως –για να αλλάξει η ρατσιστική νοοτροπία– είναι αντί να νομοθετηθεί η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου (ήτοι αλλαγή εγγράφων για τους τρανς ανθρώπους), σημαντικότερο θα ήταν να αλλάξει η ρατσιστική νοοτροπία παγκοσμίως. Διαβάζω με ενδιαφέρον την άποψή σας, ωστόσο φαντάζομαι ότι δε θα λέγατε το ίδιο σχετικά με τα δικαιώματα των γυναικών, εσείς που αυτοπροσδιορίζεστε ως… συνηθισμένη γυναίκα. Φαντάζομαι, λοιπόν ότι αν ζούσατε πριν από αρκετές δεκαετίες όταν το γυναικείο κίνημα διεκδικούσε δικαίωμα στην ψήφο και ίσα δικαιώματα με τους άντρες, αν ζούσατε τότε, δεν θα τα διεκδικούσατε, παρά θα λέγατε «ας αλλάξει πρώτα η ρατσιστική νοοτροπία παγκοσμίως και είναι αδιάφορα όλα τα άλλα». Ας μη ψηφίζουν δηλαδή οι γυναίκες, ας μην έχουν ίσα δικαιώματα στην εργασία, στη κοινωνική ζωή, αλλά να περίμεναν να αλλάξει πρώτα η νοοτροπία. Ή μήπως όχι; Και αν όχι, γιατί μας ζητάτε να το κάνουμε εμείς αυτό;

Καταλαβαίνετε ότι το επιχείρημα, ας αλλάξει πρώτα η κοινωνία νοοτροπία και τα άλλα είναι αδιάφορα, είναι πλήρως αίολο. Οι νομοθεσίες, αγαπητή φίλη, εκτός του ότι ρυθμίζουν το πλαίσιο των σχέσεων μεταξύ ανθρώπων σε μία κοινωνία δικαίου και αποκαθιστούν σχέσεις ισότητας, εκτός των άλλων έχουν παιδευτικό χαρακτήρα. Δίνουν τον τόνο σε μία κοινωνία.

Γράφετε, ακόμη, πως εσείς ως… συνηθισμένη γυναίκα, αστειευόμενη, θα μπορούσατε αν νομοθετηθεί η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, να πάρετε μία ταυτότητα που θα γράφει… Μπάμπης.

Αγαπητή μου φίλη, επειδή ήδη σε 16 χώρες της Ευρώπης έχει ήδη νομοθετηθεί η αλλαγή των εγγράφων των τρανς ανθρώπων χωρίς την προϋπόθεση της επέμβασης, και επειδή όπως καταλαβαίνετε σύντομα αργά ή γρήγορα νομοτελειακά θα συμβεί και στη χώρα μας, εγώ θα σας προέτρεπα να το κάνετε, εφόσον το θέλετε. Και να ζούσατε εσείς που αυτοπροσδιορίζεστε ως συνηθισμένη γυναίκα, με μία ταυτότητα που λέει Μπάμπης, όπως πολλές τρανς γυναίκες. Και θα ήθελα αφού πάρετε τη νέα σας ταυτότητα, να δώσουμε ένα ραντεβού μετά από ένα χρόνο. Και να μου πείτε τις εμπειρίες σας πώς σας συμπεριφέρονται στις δημόσιες υπηρεσίες, στην εφορία, στην τράπεζα όταν θα δίνετε τη ταυτότητά σας για να κάνετε κάποια συναλλαγή, στο ταχυδρομείο όταν δίνετε επίσης τη ταυτότητά σας για να πάρετε ένα δέμα ή μία συστημένη επιστολή. Να μου πείτε ακόμη, αν μετά δείχνοντας την ταυτότητά σας που θα λέει Μπάμπης, θα βρίσκατε κάποια δουλειά, ή αν ο εργοδότης σας θα εξακολουθούσε να σας έχει ως εργαζόμενή του. Να μπείτε σε διαδικασία να αλλάξετε σπίτι ή γραφείο, και όταν ο ιδιοκτήτης δει την ταυτότητά σας για να γίνει το συμβόλαιο, ενδεχομένως να μη σας το ενοικιάσει.

Να το κάνετε λοιπόν, αγαπητή φίλη. Γιατί είμαι σίγουρη ότι αν ζήσετε ένα χρόνο με μία ταυτότητα αντρική, θα υποστείτε τόσες πολλές διακρίσεις και απάνθρωπες συμπεριφορές, που θα γίνετε η καλύτερη πρέσβης, για να αλλάξει αυτή η νομοθεσία και να υπάρξει η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου.

Βέβαια, πριν το κλείσω αυτό, θα πρέπει να σας διαβεβαιώσω ότι έρευνες από τις 16 χώρες της Ευρώπης, που ήδη οι τρανς άνθρωποι αλλάζουν τα έγγραφά τους χωρίς την προϋπόθεση της επέμβασης, όλες οι έρευνες δείχνουν ότι δεν υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις. Και ο λόγος είναι απλός: κανείς άνθρωπος που δεν είναι τρανς δε θα έμπαινε στη διαδικασία αυτή, γιατί πολύ απλά θα έθετε σε επισφάλεια τα δικαιώματά του/της και θα ήταν έκθετος-η στις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν οι τρανς. Και γι’ αυτό δεν υπάρχει καμία τέτοια καταγεγραμμένη περίπτωση σε καμία από τις χώρες που ισχύει τέτοια νομοθεσία.

Γράφετε ακόμη, ότι θεωρείτε πως είναι καλύτερα να απαλειφθεί το φύλο από τις ταυτότητες. Το διαβάζω επίσης με ενδιαφέρον και είναι και αυτή μία ιδέα. Φαντάζομαι όμως πως καταλαβαίνετε πως αν απαλειφθεί εντελώς το φύλο, δηλαδή νομικά δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός, τότε κάποια από τα δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί από τις γυναίκες (όπως τα δικαιώματα μητρότητας), θα ήταν σε επισφάλεια. Βλέπετε, εσείς μπορεί να μην ενδιαφέρεστε για τα δικαιώματα των τρανς συνανθρώπων σας, εγώ όμως δεν θα ήθελα προκειμένου να αποκτήσω εγώ δικαιώματα να χάσετε εσείς κάποια από τα δικά σας ως γυναίκα. Για τον πολύ απλό λόγο, όπως λέει και η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα «τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι καθολικά και ενιαία, όταν παραβιάζετε ένα παραβιάζονται όλα» – όταν λοιπόν παραβιαστεί δικό σας δικαίωμα, τότε παραβιάζονται και τα δικά μου, τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε.

Ωστόσο, ένα από τα αιτήματά μας, είναι η προαιρετική καταγραφή του φύλου – όχι η κατάργηση για όλες και όλους. Δηλαδή αν κάποιος-α το επιθυμεί να μην αναφέρεται το φύλο. Αυτό όπως καταλαβαίνετε είναι εντελώς διαφορετικό από την πλήρη απαλοιφή για όλες-ους. Γιατί έτσι συνεχίζουν να προστατεύονται τα δικαιώματα των γυναικών.

Γράφετε επίσης, πως εμείς προσπαθούμε να σας εξαπατήσουμε, σε σχέση με το φύλο μας. Φαντάζομαι πως όταν περπατάτε στο δρόμο, όταν συναντάτε κάποιον-α, όταν συναλλάσσεστε με κάποιον-α, δεν τον/την κοιτάτε στον καβάλο. Τον ή την αντιμετωπίζετε ως τον άνθρωπο που έχετε απέναντί σας. Ακόμη, δε, θα πρέπει να γνωρίζετε πως η αλλαγή των εγγράφων, ακόμη και για τους ανθρώπους που έχουν κάνει επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου, σημαίνει πολύ απλά ότι όλα τα έγγραφα, το ποινικό μητρώο, ο κάθε φάκελος, τα πάντα, τον ή την ακολουθούν. Απλά αλλάζει το μικρό όνομα και η καταχώρηση του φύλου. Τίποτε άλλο. Ό,τι προϋπήρχε σε ακολουθεί. Άρα ότι γράφετε περί εξαπάτησης, πολύ απλά δεν θα μπορούσε να ισχύει.

Δείτε Επίσης

Κατάρ: Απαίτησαν από τρανς γυναίκα να κόψει τα μαλλιά της και να αφαιρέσει το στήθος της.

Ακόμη, γράφετε, πως γιατί να αλλάξουμε ταυτότητα όσοι τρανς άνθρωποι δεν έχουμε κάνει επέμβαση επαναπροσδιορισμού, γιατί «αγαπάμε το μόριό μας» και άρα δεν είμαστε …φανατικές γυναίκες. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου, δεν είναι αισθητική επέμβαση, δεν είναι μία συνήθης επέμβαση. Κατ’ αρχήν είναι μία διαδικασία που έχει πάρα πολύ μεγάλο κόστος. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτό το τεράστιο κόστος. Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι, που για λόγους υγείας δε μπορούν να την κάνουν. Υπάρχουν τέλος, τρανς άνθρωποι, που δεν επιθυμούν να την κάνουν όχι γιατί «αγαπούν το μόριό τους», αλλά γιατί ακριβώς επειδή δεν είναι μία συνήθης επέμβαση και μετά απ’ αυτήν αλλάζει πλήρως η ζωή σου, είναι μία πάρα-πάρα πολύ σοβαρή απόφαση, διστάζουν απέναντι σ’ αυτήν και για τον Χ ή Ψ προσωπικό λόγο, δεν προχωρούν. Μπορεί, λοιπόν, το κράτος, να επεμβαίνει στην ιδιωτική ζωή του κάθε ανθρώπου και να θέτει ως προϋπόθεση για την αναγνώριση της ταυτότητάς μας να γίνει μία μη αναστρέψιμη επέμβαση;

Η αλλαγή των εγγράφων για τους τρανς ανθρώπους, αγαπητή φίλη, είναι η ελάχιστη εγγύηση για την αναγνώριση της πραγματικής τους ταυτότητας. Είναι η ελάχιστη εγγύηση ώστε να μην αντιμετωπίζουν διακρίσεις, ώστε να μην είναι αποκλεισμένοι-ες από την αγορά εργασίας, την κοινωνική πρόνοια, όλα όσα για εσάς είναι δεδομένα, αλλά για εμάς δεν είναι.

Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι μία σειρά διεθνών οργανισμών όπως οι OHCHR, UN Women, UNAIDS, UNDP, UNFPA, UNICEF, σε πρόσφατο Ψήφισμά τους αναφέρουν: «Καλούμε τα κράτη-μέλη να διασφαλίσουν ότι η επέμβαση ή άλλες ιατρικές διαδικασίες που οδηγούν σ’ αυτήν, δεν πρέπει να είναι προαπαιτούμενο για την νομική αναγνώριση του επιθυμητού φύλου/γένους», ενώ το ίδιο αναφέρουν σε Ψήφισμά τους τόσο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά και το Συμβούλιο της Ευρώπης. Βλέπετε ο κόσμος προχωράει αγαπητή μου φίλη.

Τέλος, θα αφήσω ασχολίαστα αυτά που αναφέρετε για «παθητικούς ομοφυλόφιλους» κτλ, πολύ απλά διότι είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα ο σεξουαλικός προσανατολισμός (σεξουαλικότητα) και εντελώς διαφορετικό πράγμα η ταυτότητα φύλου και το φύλο.

Σας ευχαριστώ ξανά για το σχόλιο.

Μαρίνα Γαλανού.
© T-zine.gr  (Η δημοσίευση από το Transs.gr)