Η αμφισβήτηση της εγκυρότητας του όρου «γυναικοκτονία» είναι αναμενόμενη αντίδραση. Οι όροι που χρησιμοποιούμε δεν είναι ουδέτεροι. Η διαμάχη για τον ορισμό των φόνων αφορά το τρόπο με τον οποίο η κοινωνία θα κατανοήσει το φαινόμενο -ουδέτερα με όρους γενικής εγκληματικότητας, ή έμφυλα.
Γράφει ο Δήμητρα Κογκίδου | Άρθρα | T-zine.gr | 23.06.2021
Ανθρωποκτονία μπορεί να συμβεί σε άλλες περιπτώσεις εγκληματικών ενεργειών, π.χ. στο πλαίσιο μιας ληστείας.
Η κατονομασία της δολοφονίας των γυναικών επειδή είναι γυναίκες, ως γυναικοκτονίας, αναδεικνύει το μέγεθος της έμφυλης ανισότητας που έχει να κάνει με το δικαίωμα στη ζωή.
Πρόκειται για κοινωνική-πολιτισμική συνθήκη της πατριαρχίας.
Χρειάζεται να ονομάσουμε το φαινόμενο για να καταδειχτεί η πιο ακραία μορφή έμφυλης βίας, ένα έγκλημα μίσους που οδηγεί στο θάνατο. Ονομάζοντάς το ευαισθητοποιούμε την κοινή γνώμη, συμβάλλουμε στην επίγνωση της πραγματικότητας και στην αντιμετώπισή του – τόσο σε κοινωνικό επίπεδο, όσο και σε νομικό.
Γυναικείες οργανώσεις αλλά και θεσμικοί φορείς θέτουν το ζήτημα της νομικής αναγνώρισης του όρου και την εισαγωγή του ως νέου αδικήματος στον Ποινικό Κώδικα.
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχουν αναγνωρίσει τη γυναικοκτονία ως την πλέον ακραία μορφή βίας κατά των γυναικών.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ένα μεγάλο ποσοστό των γυναικοκτονιών είναι σε βάρος γυναικών που βρίσκονται σε βίαιες σχέσεις.
Ο ΟΗΕ την ορίζει ως «τη δολοφονία των γυναικών επειδή ακριβώς είναι γυναίκες, είτε αυτή διαπράττεται εντός της οικογένειας, ή οποιασδήποτε άλλης διαπροσωπικής σχέσης, ή από οποιονδήποτε στην κοινωνία, είτε διαπράττεται ή γίνεται ανεκτή από το κράτος ή τους αντιπροσώπους του».
Στις γυναικοκτονίες το φύλο του θύματος είναι το κυρίαρχο κριτήριο στην επιτέλεση της ανθρωποκτονίας και στην πλειοψηφία τους διαπράττονται από άντρες του οικείου περιβάλλοντος. Λειτουργεί συνήθως ως τιμωρητική πράξη. Οι δράστες είναι κυρίως κακοποιητικοί σύζυγοι, σύντροφοι (πρώην και νυν), συγγενείς και σε πιο σπάνιες περιπτώσεις γυναίκες από το οικείο περιβάλλον τους.
Ποια είναι η αντίδρασή σας;
