«Δεν το είχα πει ποτέ σε κανέναν προηγουμένως, όμως όταν ήμουν έφηβη, πίστευα πραγματικά πως “γινόμουν” αγόρι, και αυτό ήταν κάτι που δε με ένοιαζε. Δε με ενοχλούσε καθόλου», είπε η Vivienne Westwood, αναφερόμενη στη προσωπική εμπειρία για την εφηβεία της.
* Της Olivia Flaming | Elle Magazine | 19 Μαίου, 2015
Ρώτησα την 74χρονη σχεδιάστρια μόδας και περιβαλλοντική ακτιβίστρια, τη Παρασκευή το βράδυ όταν στεκόταν ανάμεσα σε εκατοντάδες εμπνευσμένους σχεδιαστές μόδας για να λάβει το βραβείο André Leon Talley Lifetime Achievement Award από το Savannah College of Art and Design, εάν σχεδίαζε να ασχοληθεί -ανάμεσα σε όλες τις δραστηριότητές της- με τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα και ιδιαίτερα τα τρανς δικαιώματα.
«[Το φύλο] δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερο θέμα για μένα», εξηγεί, προσθέτοντας πως στην πιο πρόσφατη κολεξιόν της με τον τίτλο “Unisex” στην οποία παρουσιάζει γυναίκες με παντελόνια και άντρες που παίζουν ανάμεσα στις θηλυκές και αντρικές ποιότητες, στόχος είναι να λειτουργήσει ως δήλωση για τη ταυτότητα φύλου. «Είμαι θερμή υποστηρίκτρια της Chelsea Manning, είναι υπέροχη!», μας είπε.
Καθήμενη δίπλα στον σύζυγό της και συνεργάτη στη δουλειά της, Andreas Kronthaler, που είναι 25 χρόνια νεώτερός της, η Westwood μιλά για τα σχέδιά της για την 44 χρόνων επιχείρησή της –μιας από τις τελευταίες διεθνείς επιχειρήσεις μόδας στον κόσμο– η οποία, κάτω απ’ την ομπρέλα του punk, κτίστηκε σχολαστικά με πολιτικό υπόβαθρο όπως η καμπάνια για τον πυρηνικό αφοπλισμό, την κλιματική αλλαγή, το κίνημα για τα κοινωνικά δικαιώματα και τα κινήματα απελευθέρωσης. Θα την ακολουθήσουν, άραγε οι δύο γιοί της (ο 47χρονος Joseph Corré είναι ο ιδρυτής του Agent Provocateur) στην εταιρία; «Χμ, προφανώς θα πεθάνω πριν απ’ τον Andreas… οπότε θα αναλάβει αυτός. Οπότε, μετά, εκείνοι ξέρουν και θα αποφασίσουν», λέει.
Σήμερα, όμως, μιλήσαμε με την Westwood και τον Kronthaler ανάμεσα στα υπόλοιπα, για τη ρευστότητα των φύλων και τα τρανς δικαιώματα.
Δημοσιογράφος: «Πρώτα απ’ όλα συγχαρητήρια για το βραβείο! Κατά την ομιλία σας για το βραβείο, μιλήσατε για τη ρευστότητα των φύλων στη μόδα. Δοθείσης της ιστορίας σας στον ακτιβισμό, θα θέλατε να εμπλακείτε στα τρανς δικαιώματα;»
Vivienne Westwood: «Ξέρετε, δεν το έχω σκεφτεί αυτό πραγματικά, κάθε άνθρωπος έχει και αρσενική και θηλυκή πλευρά∙ αρρενωπές και θηλυκές ποιότητες. Όλοι έχουμε αυτές τις πλευρές. Και τα ρούχα μπορούν να μας πουν μια ιστορία. Πολλοί μπορεί να βρουν αυτή την ιδέα όχι ιδιαίτερα θελκτική, όμως πάντα λέω σε όλους, δε χρειάζεται να μπεις σε μια διαδικασία, δεν μπορείς απλά να είσαι ο εαυτός σου; Είσαι αυτό που είσαι. Όμως μετά απ’ αυτό μου απαντούν: “Ω, είσαι φριχτή, πώς μπορείς να ξέρεις;”»
Andreas Kronthaler: «Όμως όχι Vivienne. Αυτό το κάλεσμα μπορεί να είναι πολύ ισχυρό. Και όταν νοιώσεις αυτό το κάλεσμα, εάν υπάρξει η πιθανότητα να μπεις στην διαδικασία, τότε αυτό μπορεί να είναι καλό. Εάν ανατρέξουμε στην ιστορία, βρίσκουμε πάντα άντρες να φορούν γυναικεία ρούχα. Και αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει σε πολλά μέρη στην Ευρώπη. Ένα ρούχο μπορεί να “δουλέψει” διπλά καθώς υπάρχουν μέσα μας και οι δύο πλευρές, και η αρσενική και η θηλυκή. Είμαι 51% άντρας και 49% γυναίκα, νομίζω. Απλά μοιάζω με άντρα. Όμως μπορώ να νοιώσω όπως μία γυναίκα και μπορώ να την καταλάβω».
VW: «Όταν ήμουν έφηβη, ξέρετε, τα γεννητικά όργανα αλλάζουν. Δεν είσαι το ίδιο όπως όταν ήσουν ένα μικρό κορίτσι. Και τότε ένοιωσα σα πως “γίνομαι” αγόρι και δεν με ένοιαζε καθόλου. Δεν με ενόχλησε. Δεν ήταν ποτέ αυτό σημαντικό για μένα».
AK: «Η Unisex συλλογή μας “μιλά” για τη προσέγγιση των ορίων. Πόσο μακριά μπορούμε να πάμε; Παλιότερα, όταν γνώρισα τη Vivienne, είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον 18ο αιώνα και τον Βασιλιά της Γαλλίας, Louis XIV, τον πιο εξαιρετικό βασιλιά που υπήρξε ποτέ».
VW: «Ήταν πάρα πολύ όμορφος, ήταν όμως και έξοχος χορευτής μπαλέτου. Όταν σχεδιάσαμε την συλλογή Unisex, ήταν η έμπνευσή μας. Τον 18ο αιώνα, εάν οι γυναίκες ήθελαν να ταξιδέψουν και να είναι ντυμένες ως άντρες, κανείς δεν ενδιαφερόταν. Επίσης, υπήρχαν άρχοντες και υπηρέτες που άλλαζαν ρούχα. Μπορούσες να είσαι οτιδήποτε – τα ρούχα σου μιλούσαν! Θυμάμαι διάβαζα ένα βιβλίο που εκτυλισσόταν στο μέλλον –είχε γραφτεί το 1870 έκανε προβολή όμως στο 1920– και αυτός ο ταξιδιώτης στο χρόνο έλεγε πως δεν μπορούσε να βρει διαφορά ανάμεσα στις γυναίκες και τους άντρες. Έβλεπε αυτό που ερχόταν».
Συνεντεύξεις | Μόδα | T-zine.gr | 1.1.2023
© T-zine.gr με πληροφορίες από του Elle.
– Ακολουθείστε την ιστοσελίδα στο facebook του t-zine.
Ποια είναι η αντίδρασή σας;
