Σύντομη σύσταση: Το ΣΥΔ, από το 2010, που ιδρύθηκε ενεργοποιείται στην κατεύθυνση της διεκδίκησης των ίσων δικαιωμάτων, ελευθεριών και ευκαιριών για τα τρανς φυλοδιαφορετικά και ίντερσεξ, αλλά και γενικότερα τα ΛΟΑΤΚΙ πρόσωπα στη χώρα μας, με δράσεις σε όλα τα επίπεδα. Από την στήριξη της κοινότητας, την διεκδίκηση σε πολιτικό και θεσμικό επίπεδο, τη νομική και ψυχολογική υποστήριξη, δράσεις ενημέρωσης και πολλά ακόμη.
Από την αρχή της δραστηριότητάς μας, ένα από τα βασικά ζητήματα, πέραν ασφαλώς την διεκδίκηση της ίσης μεταχείρισης σε όλα τα πεδία της καθημερινής ζωής (εργασία, παροχή υπηρεσιών και αγαθών, υγεία και κοινωνική πρόνοια, παιδεία, στέγαση), ένα εκ των κεντρικών ζητημάτων υπήρξε, και εξακολουθεί ακόμη να είναι μία νομοθεσία επαρκής για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου.

Το 2017, το Ελληνικό Κοινοβούλιο, προχώρησε σε νομοθεσία στο θέμα αυτό, μολαταύτα, αυτή απέχει μακράν απ’ το να θεωρείται επαρκής ώστε να καλύπτει πλήρως τις ανάγκες της κοινότητάς μας, ενώ δεν πληροί τα στάνταρντς που έχει θέσει το Συμβούλιο της Ευρώπης μέσω του εγκεκριμένου της Κοινοβουλευτικής Ολομέλειας του, εννοώ την Απόφαση 2048/2015.

Και δεν τα πληροί, διότι δεν είναι ούτε γρήγορη, ούτε με βάση τον αυτοπροσδιορισμό, ούτε προσβάσιμη σε όλους, καθώς παραμένει δικαστική (άρα χρονοβόρα και άρα όχι με βάση τον αυτοπροσδιορισμό αφού ο δικαστής αποφασίζει, ενώ είναι ακριβή), δεν είναι προσβάσιμη σε όλους καθώς εξαιρεί τα έγγαμα τρανς πρόσωπα, δεν μεταβάλλονται τα έγγραφα τυχόν τέκνων ώστε να εναρμονίζονται με αυτά των τρανς γονέων τους -παραμένουν ίδια, στα ανήλικα πρόσωπα 15-17 ετών η διαδικασία είναι έντονα ιατρικοποιημένη, ενώ κάτω των 15 ετών δεν υπάρχει διαδικασία.

Επιπλέον, δεν υπάρχουν προβλέψεις για τους τρανς πρόσφυγες, αιτούντες και μετανάστες, καμία πρόβλεψη για τα μη δυαδικά άτομα και τα ίντερσεξ (εδώ τονίζω ότι είναι επιτακτική ανάγκη να απαγορευτούν οι χειρουργικές επεμβάσεις που γίνονται σε ίντερσεξ παιδιά ακόμη και βρέφη), δεν υπάρχουν προβλέψεις για τον χώρο της παιδείας, ενώ στον χώρο της υγείας και κοινωνικής πρόνοιας είναι επιτακτική η ανάγκη να καλύπτονται πλήρως ασφαλιστικά οι διαδικασίες επαναπροσδιορισμού φύλου (χειρουργικές και άλλες ιατρικές διαδικασίες), καθώς και άλλες προβλέψεις στον χώρο της υγείας.

Έγινε δηλαδή ένα βήμα το 2017, είναι όμως όχι μόνο ημιτελές, αλλά ατελέσφορο, και επιπλέον δημιουργεί έντονα προβλήματα στην κοινότητά μας.

Δείτε Επίσης

Ζέφη Δημαδάμα: Δεν θεωρώ την κυρία Λάσπα συντρόφισσα και συνοδοιπόρο!

Εδώ λοιπόν μπορούν να τεθούν πολλές ερωτήσεις.

1. Σχετικά με την διαδικασία. Πρέπει να γίνει άμεσα εξωδικαστικά και να πληροί τα στάνταρντς του Συμβουλίου της Ευρώπης: γρήγορη και με βάση τον αυτοπροσδιορισμό.
2. Σχετικά με τις προϋποθέσεις: α. Να αρθεί ο αποκλεισμός των έγγαμων τρανς ατόμων, β. να αλλάζουν τα έγγραφα τυχόν τέκνων (έτσι γίνεται αλαλούμ: τα έγγραφα των γονέων λένε Α φύλο, των παιδιών Β φύλο -είναι αυτό λογικό;), γ. Να αρθούν οι προϋποθέσεις για τα ανήλικα άτομα και να πάψει η ιατρικοποίηση.
3. Να υπάρξουν προβλέψεις για ίντερσεξ και μη δυαδικά άτομα.
4. Χώρος υγείας: πλήρης ασφαλιστική κάλυψη των διαδικασιών επαναπροσδιορισμού, ενώ πρέπει να υπάρξουν προβλέψεις για τις έμφυλες συνταγογραφήσεις / διαγνώσεις / νοσηλείες ώστε να είναι προσβάσιμα χωρίς διακρίσεις.

Και οι ερωτήσεις είναι προφανείς: θα προχωρήσει η Ελληνική Πολιτεία σε νομοθεσίες που θα σέβονται τα δικαιώματα των τρανς, φυλοδιαφορετικών και ίντερσεξ ατόμων;

Το Διοικητικό Συμβούλιο
Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ)