Σύλβια Ριβέρα: Η θρυλική αγωνίστρια στον αγώνα για τα δικαιώματα των τρανς ατόμων.
Sylvia Rivera
Η Σύλβια Ριβέρα υπήρξε θρυλική αγωνίστρια στον αγώνα για τα δικαιώματα των τρανς ατόμων, σύμβολο μαχητικότητας στον χώρο των τρανς και βετεράνος αγωνίστρια των Stonewall Riots. Είναι σίγουρα από τους ανθρώπους που το σύγχρονο κίνημα απελευθέρωσης λοατ δικαιωμάτων, οφείλει πολλά. Πράγματι, η Σύλβια Ριβέρα, αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στον τρανς, αλλά και γκέι ακτιβισμό, ακούραστα.
Παράλληλα, η ίδια αντιμετώπισε την τρανσφοβία σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη και μέσα από την λοατ κοινότητα.
Γεννήθηκε στις 2 Ιουλίου του 1951 και το πλήρες όνομα ήταν Ρέι Ριβέρα Μεντόζα. Στα έντεκά της χρόνια εγκατέλειψε το σπίτι της και πήγε στη Νέα Υόρκη, όπου άρχισε να εμφανίζεται ως ντραγκ κουήν στην Τάιμς Σκουέρ και από μικρή έκανε σεξουαλική εργασία. Κατά τη δεκαετία του ’60 κατάφερε να επιβιώσει στους δρόμους της Νέας Υόρκης, μαθαίνοντας από πρώτο χέρι τι σημαίνει κίνδυνος και βιώνοντας την κοινωνική αδικία.
Στις 27 Ιουνίου του 1969 ήταν από τις πρώτες που βρέθηκαν μέσα στο πλήθος που είχε μαζευτεί έξω από το Στόνγουωλ Ινν όταν διαδόθηκε ότι η αστυνομία, για ακόμη μία φορά είχε επέμβει. Εκείνη ήταν η πρώτη που πέταξε την πρώτη μολότωφ και η φωτιά άναψε. Την ακολούθησαν και οι υπόλοιποι με ότι έβρισκαν μπροστά τους – το Στόνγουωλ είχε μπει πια στην ιστορία.
Η Ριβέρα σοκαρίστηκε και απογοητεύτηκε από την απόφαση της ίδιας της οργάνωσής της. Ήρθε αντιμέτωπη με την σκληρή πραγματικότητα ότι το τότε γκέι κίνημα στην ουσία ήθελε να απορρίψει από τους κόλπους του τις τρανς και τις ντραγκ κουήν.
Μην έχοντας πια την ψευδαίσθηση ότι το γκέι κίνημα θα υποστήριζε τα τρανς άτομα, το 1970, μαζί με την Marsha P. Johnson, ίδρυσε την ομάδα Street Transvestite Action Revolutionaries (S.T.A.R.) – Επαναστατική Δράση Δρόμου Τραβεστί. Ο σκοπός της ομάδας ήταν η κοινωνική δράση για τα δικαιώματα των τρανς ατόμων.
Παράλληλα, ενεργοποιείται ώστε να δημιουργηθεί στο East Village, οικία που θα μπορούσε να παράσχει βοήθεια στα τρανς άτομα που ήταν αβοήθητα κάτω από την ομπρέλα της S.T.A.R. Πράγματι τα κατάφερε, όμως τελικά η οικία αυτή μπόρεσε να λειτουργήσει μόνο δύο χρόνια λόγω των οικονομικών δυσκολιών. Ωστόσο όμως η κίνησή της αυτή θεωρείται ιστορικά ιδιαίτερα σημαντική, γιατί αποτέλεσε το πρότυπο δημιουργίας άλλων τέτοιων ιδρυμάτων που δημιουργήθηκαν στο μέλλον για την προστασία των τρανς ατόμων που ήταν άπορα.
Προς το τέλος της δεκαετίας του ’70 θα ενεργοποιηθεί ακόμη περισσότερο στον glbtqi ακτιβισμό. Παράλληλα, ζει στο Tarrytown της Νέας Υόρκης και εργάζεται στην Marriott Corporation ως μάνατζερ σίτισης έως τις αρχές του 1990, όταν θα αντιμετωπίσει προβλήματα με συναδέλφους της.
Θα επιστρέψει στην Νέα Υόρκη, μη έχοντας χρήματα ούτε για το νοίκι της. Για αρκετά χρόνια θα ζει άπορη στην Christopher Street και στις προβλήτες και το 1997 θα καταφέρει να πάει στο Transy House Collective στο Park Slope του Μπρούκλιν. Αυτό το ίδρυμα είχε ιδρυθεί για την προστασία των τρανς ατόμων, στα πρότυπα αυτού που είχε εκείνη ιδρύσει με την S.T.A.R. στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Εκεί μπόρεσε να βρει γαλήνη, και εκτός από την βοήθεια που μπόρεσε να βρει η ίδια, εργαζόταν και αυτή για να παράσχει υποστήριξη στα τρανς άτομα που κατέφευγαν εκεί.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 ξανασηκώνεται στα πόδια της, και ασχολείται ξανά με τον ακτιβισμό. Το 2000 μαζί με άλλες τρανς επανα-ιδρύει τις S.T.A.R. και κάτω από την καθοδήγησή της η S.T.A.R. κατάφερε να πιέσει την Human Rights Campaign ώστε να συμπεριλάβει στις διεκδικήσεις το ζήτημα της ταυτότητας φύλου καθώς και να συμπεριληφθούν τα τρανς άτομα σε νόμο κατά των διακρίσεων.
Από αρκετά μικρή η Ριβέρα, είχε καρκίνο στο ήπαρ. Αυτό επηρέαζε την ενεργητικότητά της, όμως εκείνη ήταν ακούραστη αγωνίστρια. Ακόμη και μέσα από το νοσοκομείο, μετά το 2000 εργαζόταν για τα δικαιώματα των τρανς ατόμων. Λίγες ώρες προτού αφήσει την τελευταία της πνοή, στις 19 Φεβρουαρίου του 2002, στο St. Vincent’s Hospital, στο Γκρίνγουϊτς Βίλιτζ, η Σίλβια Ριβέρα είχε συνάντηση με ηγετικά στελέχη του γκέι κινήματος της Νέας Υόρκης προσπαθώντας να τους πείσει για τα πιστεύω της.
Στην μνήμη πολλών είχε μείνει από τη φράση: “I’m not missing a minute of this, it’s the revolution.” (δεν χάνω στιγμή από αυτό, είναι η επανάσταση).
Τιμώντας την, η συμβολή των γωνιών Christopher και Hudson, ονομάστηκε «Rivera Way», το 2005, δύο μόλις στενά από το Στόουνγουωλ Ινν.
Επίσης λίγο μετά το θάνατό της, ιδρύθηκε το Sylvia Rivera Law Project (Αύγουστος 2002) από έναν εισαγγελέα και την τρανς ακτιβίστρια Dean Spade. Σκοπός η υποστήριξη των τρανς ατόμων, νομική και ηθική, και όπως περιγράφεται στην ιδρυτική πράξη «σκοπός είναι η εγγύηση της ελευθερίας στον αυτο-προσδιορισμό, στην ελευθερία επιλογής κοινωνικού φύλου, έκφρασης, υπεράσπισης από τις διακρίσεις και τη βία».
Ακολουθεί ντοκιμαντέρ 25 λεπτών πάνω στη ζωή και τη δράση της Σύλβια Ριβέρα. Αξίζει πραγματικά να το δείτε.
© T-zine.gr
——————
* Πρώτη δημοσίευση 2 Ιουλίου 2008 στο transs.gr, αναδημοσίευση από τον Πολύχρωμο Πλανήτη.
Ποια είναι η αντίδρασή σας;
