Fury
Τα Εξουθενωτικά Προβλήματα που Αντιμετωπίζουν τα Τρανς Άτομα Ταξιδεύοντας στον Κόσμο
Εικονογράφηση: Hiro
Ως τρανς άτομο, είδα τα άγχη μου σχετικά με τα ταξίδια να γίνονται γνωστά στο twitter όταν το #travellingwhiletrans άρχισε να γίνεται trend. Ξεκίνησε όταν η Shadi Petosky ανέβασε ένα tweet σχετικά με τη συμπεριφορά που αντιμετώπισε από το Transportation Security Administration (TSA), περνώντας από τον έλεγχο ασφαλείας στο αεροδρόμιο του Orlando. Μπήκε μέσα στο body scanner ως γυναίκα, αλλά το μηχάνημα αντιμετώπισε μια «ανωμαλία»: το πέος της. Ένα θέμα που θα μπορούσε να είχε λυθεί με ευγενικές ερωτήσεις, σχετικά με την τρανς ταυτότητά της, εξελίχθηκε σε φιάσκο.
Η Shadi αναγκάστηκε να περιμένει, ενώ οι υπάλληλοι του TSA συνέχισαν να αναφέρονται στο πέος της ως «ανωμαλία», προσπαθώντας να αποφασίσουν αν έπρεπε να της κάνει σωματικό έλεγχος ένας άντρας ή μια γυναίκα. Όπως είναι κατανοητό, δεν ήθελε μια γυναίκα να της ψηλαφήσει την περιοχή του πέους, αλλά δεν ήθελε και κάποιον άντρα να την ψηλαφήσει στο υπόλοιπο σώμα της, οπότε ενημερώθηκε πως αν δεν δεχόταν τον σωματικό έλεγχο θα ειδοποιούνταν η αστυνομία. Αντιμέτωπη με την απειλή της αστυνομίας και τις κατηγορίες που θα προέκυπταν από τη σύλληψή της, δέχτηκε τον έλεγχο, κλαίγοντας σε όλη την διάρκειά του.
Το επεισόδιο της Shadi δεν ήταν απλά ένα μεμονωμένο περιστατικό. Σκρολάροντας μέσα από τα highlights του #travellingwhiletrans, είδα διάφορες παρόμοιες εμπειρίες τρανς γυναικών και αντρών που αντιμετώπιζαν επιθετικές συμπεριφορές.
Πολλούς μήνες μετά το επεισόδιο της Shadi, που ξεκίνησε την όλη κουβέντα, βρέθηκα σε μια ουρά στο αεροδρόμιο, περιμένοντας τη σειρά μου για να δείξω το εισιτήριό μου. «Σκατά», σκέφτηκα, «η φωνή μου είναι πολύ χαμηλή τώρα. Αν μιλήσω, θα καταλάβουν αμέσως ότι είμαι τρανς». Άρχισα να σκέφτομαι γρήγορα, προσπαθώντας να βρω έναν τρόπο ώστε να κάνω τη φωνή πιο γυναικεία, για να μη θεωρηθώ κάτι το «διαφορετικό».
Προτού καν προλάβω να πω κουβέντα, η κυρία στο counter μού επέστρεψε το διαβατήριο και μου έκανε νόημα να περάσω. Ένιωσα μια ανακούφιση αλλά ταυτόχρονα ήταν και ένα γερό καμπανάκι για μένα. Η ιατρική αλλαγή που περνάμε ως τρανς άτομα αλλάζει τα πάντα και ποτέ δεν μπορείς να εξηγήσεις πραγματικά πόσο επηρεάζει τα διάφορα στοιχεία της ζωής σου. Ειδικά όταν είσαι σαν κι εμένα, έχοντας δημιουργήσει έναν μικρόκοσμο ζωής που σε κάνει να ξεχνάς πως είναι τα πράγματα έξω από αυτόν.
Για τα τρανς άτομα, οι διαμάχες και τα επεισόδια σε ένα αεροδρόμιο δεν είναι μόνο άβολα, αλλά μπορούν να απειλήσουν και την σωματική τους ακεραιότητα.
Η Lauren Smith, παραγωγός του podcast Sex, Lies and Anarchy θυμήθηκε τη δική της εμπειρία μιλώντας στο Daily Dot: «Εν τέλει κατέβασα το παντελόνι και το εσώρουχό μου, επειδή μου το ζήτησαν. Τέσσερις γυναίκες και ένας άντρας που ήταν πολύ κοντά μου, εξέτασαν τα γεννητικά μου όργανα. Ο λόγος που έκλαψα δεν ήταν επειδή αποκάλυπτα τα απόκρυφά μου, αλλά επειδή ήξερα πως αν αντιστεκόμουν μπορεί και να πέθαινα. Αν αντιστεκόμουν και το συνέχιζα, μπορούσαν να με πάνε φυλακή ή να με πυροβολήσουν. Έκλαψα γιατί προσπαθούσα να μην αντισταθώ και μου έλεγαν συνέχεια πως αυτό έκανα. Ήταν τρομακτικό. Με απείλησαν ότι θα με συλλάβουν πολλές φορές».
Also check-in was fun. Madam became Sir became “Wait is this you?” #nospecificdetrimemt#travellingwhiletrans
— Lissa Hyacinth (@AnalyticaLissa) 28 Σεπτεμβρίου 2015
Ο φόβος της βίας που θα μπορούσε να βιώσει στα χέρια αυτών των υπαλλήλων του TSA δεν είναι υπερβολικός. Μια έκθεση του 2014 από το National Coalition of Anti-Violence Programs αποκάλυψε πως τα τρανς άτομα είναι έξι φορές πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν βίαιη συμπεριφορά από την αστυνομία σε σχέση με άλλα άτομα. Η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε είναι πως, για εμάς, επεισόδια σαν και αυτό φέρνουν μαζί τους και την ισχυρή πιθανότητα σωματικής επίθεσης.
Για τα τρανς άτομα όμως, τα προβλήματα δεν σταματούν στο αεροδρόμιο. To Matador Network προτείνει στα τρανς άτομα να ερευνούν καλύτερα τα μέρη που θέλουν να επισκεφτούν, μιας και οι προορισμοί που είναι ασφαλείς για τα cisgender άτομα δεν είναι το ίδιο ασφαλή και για αυτούς ή αυτές. Μέρη όπως το Belize και το Oman, καταπιέζουν και απαγορεύουν ανοιχτά τρανς εκδόσεις και γραπτά και έχουν απορρίψει μεταρρυθμίσεις σε νόμους που αδικούν τα τρανς άτομα. Στην Ευρώπη, 24 χώρες απαιτούν ακόμα από τα τρανς άτομα να στειρώνονται πριν αναγνωριστούν νομικά.
Ακόμα και στις χώρες που δεν αισθάνεσαι κάποια σωματική απειλή, τα προβλήματα δεν λείπουν. Ο Nevo είναι ένας non-binary τρανς που ζει στην Μελβούρνη. Όταν αναγνώριζε τον εαυτό του περισσότερο ως τρανς άντρας, ταξίδεψε στο Ισραήλ με την ομάδα του, τους Habonim Dror. Η συγκεκριμένη ομάδα εργάζεται σκληρά για να φέρει πιο κοντά τους Ισραηλινούς και τους Παλαιστίνιους. Φτάνοντας στη χώρα, δυσκολεύτηκε να συνηθίσει τις πολιτισμικές διαφορές. «Νομίζω πως οι Ισραηλινοί είναι πιο απότομοι, πιο ωμοί άνθρωποι», σημείωσε. «Οπότε τους ένιωσα πιο αγενείς. Ο κόσμος με ρώταγε κατάφατσα πράγματα όπως “είσαι κορίτσι ή αγόρι”. Άκουσα τον κόσμο να μιλάει για μένα χωρίς να προσπαθεί να το κρύψει».
It doesn’t matter how many times I clear TSA without issue. It always ends up feeling like playing Russian Roulette. #travellingwhiletrans
— Natalie Blackburn (@burnsbabe) 4 Νοεμβρίου 2015
Αλλά αυτές οι συμπεριφορές δεν ήταν τίποτα μπροστά στις δυσκολίες της γλώσσας. «Στα Εβραϊκά, δεν μπορείς να απευθυνθείς σε κάποιον χωρίς να κάνεις χρήση γένους», εξηγεί ο Nevo. «Υπάρχει το αρσενικό, το θηλυκό και δεν υπάρχει τρόπος να τα αποφύγεις».
Οι εμπειρίες του με τον Ιουδαϊσμό στο Ισραήλ ήταν και αυτές αρκετά δύσκολες. Το να είσαι τρανς και Εβραίος δεν είναι και κάτι τόσο περίπλοκο στην Μελβούρνη, αλλά στο Ισραήλ ένιωσε πως πήγε στα ιερά εδάφη χωρίς να αποκαλύψει πλήρως το ποιος είναι. Ανησυχούσε πως παρά το γεγονός ότι ήταν άντρας, το ότι δεν έλεγε στον κόσμο ότι ήταν τρανς ήταν παραπλανητικό και μπορεί να σήμαινε διαφορετικά πράγματα σε μια κουλτούρα που δεν ήταν η δική του.
Υπήρχαν όμως και οι καλές στιγμές. «Όταν κατάφερα και έπεισα έναν υπερ-ορθόδοξο τύπο να μου σφίξει το χέρι στο αντρικό τμήμα του δυτικού τοίχους -το οποίο ίσως και να είναι το πιο ιερό μέρος για τους Εβραίους- για μένα αυτό ήταν η σημαντικότερη στιγμή που έχω βιώσει μέχρι σήμερα σχετικά με το ποιος είμαι».
Περιμένοντας την πτήση μου στο αεροδρόμιο, άνοιξα το διαβατήριό μου και εξέτασα τη φωτογραφία δίπλα στο στοιχείο που αναγνώριζε το γένος μου ως θηλυκό. Σκέφτηκα να αλλάξω τη φωτογραφία μου για το επόμενο ταξίδι μου, αλλά μόλις σκέφτηκα όλη την χαρτούρα που θα χρειαζόταν κάτι τέτοιο άλλαξα γνώμη. Για να περάσω μέσα από ένα αυστραλιανό αεροδρόμιο χωρίς προβλήματα θα έπρεπε να αλλάξω το όνομά μου, να διορθώσω το πιστοποιητικό γέννησής μου και να ξαναβγάλω διαβατήριο. Είναι διαδικασίες χωρίς τελειωμό σχεδόν. Υπάρχει πάντα μια ακόμα φόρμα που πρέπει να συμπληρώσεις, πάντα ένα ακόμα άτομο στο οποίο πρέπει να πεις ποιος ή ποια είσαι. Θυμήθηκα ένα σχόλιο του Nevo: «Νομίζω ότι το να είσαι τρανς είναι δύσκολο όπου και αν είσαι και δεν νομίζω ότι αυτό αλλάζει όταν ταξιδεύεις, απλά είναι πιο εμφανές».
Νομίζω πως έχει δίκιο.
Μπορείτε να δείτε περισσότερη από την δουλειά του Fury εδώ.
Πηγή: Vice.com δημοσιεύτηκε 16 Νοεμβρίου 2015
Ποια είναι η αντίδρασή σας;
