Καθώς ο Μήνας για την Ιστορία των Μαύρων (Black History Month) ήρθε στο τέλος του, μία οργάνωση συνεχίζει να προσπαθεί και να αφιερώνει τον αγώνα του ώστε οι ζωές των μαύρων τρανς γυναικών να μη ξεχαστούν κατά τη διάρκεια του χρόνου. Αναφερόμαστε στο Ινστιτούτο Marsha P. Johnson που άντλησε τον τίτλο του από τη κορυφαία τρανς ακτιβίστρια Marsha P. Johnson και στόχο έχει την ανάδειξη των φωνών των μαύρων τρανς προσώπων, όσο και γενικότερα τον αγώνα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας για πλήρη αποδοχή, ισότητα και ασφάλεια.
Το Ινστιτούτο Marsha P. Johnson αφιερώνει τις προσπάθειές του στις ζωές των μαύρων τρανς γυναικών.
Για τη προαγωγή και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μαύρων τρανς προσώπων, το Ινστιτούτο Marsha P. Johnson, διοργανώνει, στέκεται αλληλέγγυο και δημιουργεί χώρο για την κοινότητα, δημιουργεί δυνατότητες αλλαγής και προαγάγει τη δύναμη της συλλογικότητας, όπως άλλωστε αναφέρει και η δήλωση για την αποστολή της οργάνωσης.
“Αυτό που διαβλέπουμε είναι μία μεγάλη ευκαιρία για κοινωνική, καλλιτεχνική και πολιτισμική αλλαγή του τοπίου”, αναφέρει η Elle Moxley, εκτελεστική διευθύντρια και ιδρύτρια του Ινστιτούτου Marsha P. Johnson. “Στο πολιτικό επίπεδο, όμως αντίστοιχα δεν έχουμε τα ίδια αποτελέσματα”.
Εξηγεί πως τα μαύρα τρανς πρόσωπα έχουν πλέον την ευκαιρία να βλέπουν σπουδαίες μαύρες τρανς γυναίκες να τα εκπροσωπούν, όπως η Janet Mock, η Laverne Cox, και η Michaela Jaé Rodriguez που φέρνουν έναν αέρα αλλαγής και επιβεβαίωσης.
“Για τα μαύρα τρανς πρόσωπα είναι όμορφοι καιροί γιατί βλέπουν έναν πιο ευρύ αντικατοπτρισμό του εαυτού τους στον κόσμο. Δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε πως παράλληλα υπάρχει και μία ευκαιρία εκπροσώπησης και στον πολιτικό κόσμο, όπως αυτή της Andrea Jenkins στη Μινεάπολη που είναι η πρώτη μαύρη τρανς γυναίκα που εξελέγη από το 2017 ως Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου”.
Συμπληρώνει πως προάγοντας τα τρανς δικαιώματα και αυξάνοντας την ορατότητα, τούτο είναι μεν ιδιαίτερα θετικό, μολαταύτα έχει ως αποτέλεσμα οι υψώνονται και οι αντίθετες φωνές. Και γι’ αυτό ακριβώς είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δίνουμε ιδιαίτερο βάρος στις ζωές και τα δικαιώματα των μαύρων τρανς γυναικών.
“Και κάπως έτσι βρισκόμαστε στη θέση να μαχόμαστε για τις ζωές μας, όμως όχι μόνο γιατί είμαστε μαύρες, όχι μόνο γιατί είμαστε τρανς, αλλά για κάθε άνθρωπο που είναι στιγματισμένος”, εξηγεί η Moxley, συμπληρώνοντας πως ιδιαίτερα οι μαύρες τρανς γυναίκες αντιμετωπίζουν δυσανάλογα ποσοστά βίας, ενώ οι δολοφονίες μίσους βρίσκονται σε μεγάλη αύξηση.
“Όταν ξεκινίσαμε το Ινστιτούτο Marsha P. Johnson, είχαμε τη μία δολοφονία μετά την άλλη μαύρων τρανς γυναικών. Παράλληλα όμως αναπτύχθηκε ένα κίνημα που διεκδίκησε να ακουστεί και διατράνωσε πως πρέπει να γνωρίζουμε τις πραγματικές ταυτότητες και ονόματά τους. Πως πρέπει να τιμήσουμε τις ζωές τους ονοματίζοντάς τες και πως δεν μπορεί να ξεχαστούν οι ζωές τους στο διάβα του χρόνου. Επίσης όμως μας έγινε καθαρό πως δεν έφτανε μόνο να καταγράφουμε αυτές τις δολοφονίες, αλλά να βρούμε και άλλες λύσεις”.
Συμπληρώνει πως χρειάζεται να υψωθεί ένα φράγμα σε αυτές τις δολοφονίες και να δράσει η οργάνωση με διεθνή τρόπο. Από τον αγώνα στους δρόμους και την ενότητα και εναγκαλισμό της κοινότητας έως την οικονομική βοήθεια για τα οποία το Ινστιτούτο Marsha P. Johnson έπρεπε να υψώσει ανάστημα.
Σε αυτή τη κατεύθυνση το Ινστιτούτο δημιούργησε ένα καλλιτεχνικό πρόγραμμα ώστε να ενδυναμωθούν οι μαύρες τρανς καλλιτέχνιδες και να παρέχει πηγές καταπολέμησης της τρανσφοβίας που βιώνονται στον χώρο.
“Οι κοινότητές μας πρέπει να σταθούν ζωντανές και όταν αντιμετωπίζουμε τη τρανσφοβία πρέπει να υπάρχει το αντίβαρο της χαράς, παρά όσα συμβαίνουν στις αδερφές και αδερφούς μας”, λέει η Moxley.
© T-zine.gr – μετάφραση από το Advocate
– Ακολουθείστε την ιστοσελίδα στο facebook του t-zine.