Πέρα και πάνω από το βουνό. Εκεί βρισκόσουν. Εκεί βρίσκεσαι. Για να έχεις θέα όσα κατάφερες. Δε μετακίνησες βουνά, γιατί επέλεξες ακόμα πιο δύσκολο δρόμο. Μετακίνησες τα ανθρώπινα δικαιώματα προς τους ανθρώπους και τώρα τα ανθρώπινα δικαιώματα βρίσκονται σε πλησιέστερη απόσταση από τον άνθρωπο.
Γράφει ο Βαγγέλης Ευαγγελίου | Απόψεις |T-zine.gr | 15.10.2021
Δεν είσαι η Ακρόπολη, ούτε η σκιά της. Το οικόπεδο είσαι. Που ήθελες να χωρέσουν όλοι οι άνθρωποι εκεί. Τέτοιο μνημείο ήθελες να φτιάξεις. Κι αν ο Ηρακλής είχε άλλον έναν άθλο, τον δικό σου, θα τα παρατούσε.
Μία σβούρα ήσουν που νόμιζαν συνεχώς ότι θα πέσει, αλλά τα “καλά παιδιά” σε γύριζαν. Γεννήθηκες γυναίκα και στην πορεία ξαναέγινες και ξαναέγινες και ξαναέγινες γυναίκα. Για να δώσεις δύναμη στις άλλες Μαρίνες.
Λίγο σε ήξερα αλλά μου μίλησαν οι φίλοι σου για σένα. Μου είπαν πως δεν ξέρουν την ηλικία σου. Μετρούσαν τους αγώνες που έδινες και γενέθλια γιόρταζες κάθε φορά που μία νίκη ερχόταν για τον άνθρωπο. Πάλευες για τα γενέθλιά σου γιατί από τα έτοιμα -αυτά τα μια φορά τον χρόνο- δεν ήθελες γλυκάκι.
Πέρα και πάνω από το βουνό. Εκεί βρισκόσουν. Εκεί βρίσκεσαι.
Για να έχεις θέα όσα κατάφερες.
Στην κηδεία σου ήρθα γιατί έκανες αγώνες και για μένα δίχως να το ξέρω. Και επειδή δεν πρόλαβα να σου πω ευχαριστώ! Χώμα δε σου πέταξα γιατί ο βρεγμένος τη βροχή δε τη φοβάται. Ένα κίτρινο λουλούδι άφησα για να το κάνεις νομοσχέδιο. Είδες πιο κίτρινο ε; Εκείνο που έχει όταν παλιώνει το χαρτί. Έτσι θα γίνουν οι αγώνες σου μέσα στον χρόνο. Σαν πάπυρος που μπαίνει σε μουσείο.
Μαρίνα στη Μαρίνα σου, είχε μεγάλες φουρτούνες ακόμα κι αν ήτανε στεριά. Κι εσύ δεν άφηνες να βουλιάξει ούτε καϊκάκι. Ένα καΐκι μου είπε: “ορφάνεψα για δεύτερη φορά”. Μητέρα ήσουν. Και τώρα μητέρα (στη) γη..
Κυρία Μαρίνα, εγώ Μελίνα θα σε φωνάζω!
© T-zine.gr με πληροφορίες από evangeliou.photography
Ποια είναι η αντίδρασή σας;
