Τον Αλέξανδρο* τον γνώρισα το 2004 πριν ακόμα προχωρήσει στον επαναπροσδιορισμό του φύλου του, μιλούσε συχνά για το μέλλον και πως θα ήθελε να κάνει μια σχέση και να δημιουργήσει οικογένεια. Σύμφωνα όμως με το πραγματικό του φύλο, την ταυτότητα φύλου του, και όχι με το φύλο που του αποδόθηκε κατά την γέννηση.
Μετά από πολλές χρονοβόρες και επίπονες ψυχολογικά διαδικασίες, ψυχιατρικές διαγνώσεις (διότι ο Αλέξανδρος άλλαξε τα νομικά του έγγραφα σύμφωνα με την παλαιότερη νομοθεσία, πριν την νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου), πλέον έχει την ταυτότητα και το όνομα με το οποίο αυτοπροσδιορίζεται. Και κατόπιν της ορμονοληψίας και χειρουργικών παρεμβάσεων που ο ίδιος επιθυμούσε, η έκφραση και η ταυτότητα φύλου του πλέον βρίσκονται σε συμφωνία με την εσωτερική αίσθηση του φύλου του, ξεπερνώντας όλες τις δυσκολίες, την γραφειοκρατία και την απόρριψη που βίωσε από το σύστημα στην Ελλάδα μέχρι να ολοκληρώσει τον επαναπροσδιορισμό του.
Σε λίγους μήνες, είναι έτοιμος να παντρευτεί την σύντροφο του, την Ζωή*, με την οποία έχει μια υπέροχη σχέση αμοιβαίας αποδοχής, κατανόησης και στήριξης. Ως ζευγάρι έχουν την ανάγκη να μεγαλώσουν την οικογένεια τους και να συμπεριλάβουν σε αυτήν ένα παιδί για αυτό αποφάσισαν να διερευνήσουν την πιθανότητα της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Αρχικά επικοινώνησαν με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. τηλεφωνικά και εξήγησαν σε μια ευγενική κοπέλα, όπως μας ανέφεραν, την κατάσταση και το αίτημα τους. Η κοπέλα τους απάντησε ότι δεν έχει καμία ενημέρωση και δεν γνωρίζει τι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις που ο ένας γονέας είναι τρανς πρόσωπο.
Στη συνέχεια ενημερώθηκαν ότι αφού κάνουν μια συμβολαιογραφική πράξη και αρκετές ιατρικές εξετάσεις, θα πρέπει να περάσουν από μια επιτροπή για να τους εγκρίνει ή όχι την διαδικασία.
Εδώ όμως υπάρχει ένα κόλλημα: μέσα στις προ απαιτούμενες εξετάσεις χρειάζεται και ένα σπερμοδιάγραμμα από τον πατέρα, που αποδεικνύει ότι δεν μπορεί να κάνει παιδί χωρίς την διαδικασία της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Ζητούν δηλαδή από έναν τρανς άνδρα που γεννήθηκε με διαφορετικά ανατομικά όργανα, να κάνει σπερμοδιάγραμμα ώστε να έχει το δικαίωμα να αιτηθεί να γίνει γονέας. Αυτόματα δηλαδή τον αποκλείουν και όπως ο ίδιος μου είπε πληγωμένος και θυμωμένος: «Δεν έχω δικαίωμα εγώ να κάνω μια οικογένεια; Τόσα πέρασα όλα αυτά τα χρόνια. Εγώ δεν είμαι πολίτης; Δεν πληρώνω φόρους;». Η αλήθεια είναι ότι ο Αλέξανδρος είναι πολίτης, πολίτης Β’ κατηγορίας σε σχέση με το δικαίωμα στην γονεϊκότητα και θα συνεχίσει να είναι σε αυτή τηνθέση μέχρι οι τρανς άνθρωποι να έχουν ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με όλα τα άλλα πρόσωπά στην Ελλάδα.
Το ζευγάρι απογοητευμένο αναγκάστηκε να προχωρήσει σε ένα άλλο σχέδιο ώστε να έρθουν πιο κοντά στο στόχο τους και να ολοκληρώσουν την οικογένειά τους με τον τρόπο που την φαντάζονται. Η Ζωή παρουσιάστηκε στην επιτροπή και έκανε τα χαρτιά της ως γυναίκα που θέλει να κάνει παιδί χωρίς σύντροφο και μου περιέγραφε πόσο άσχημο ήταν αυτό για τον Αλέξανδρο, να την βλέπει να υπογράφει τα έγγραφα μόνη της, σαν αυτός να μην υπάρχει. Ο Αλέξανδρος μου περιέγραψε πόσo υποτιμητικά τον κοιτούσε η συμβολαιογράφος: «Καλά, είστε ζευγάρι και το παιδί θα το κάνει μόνη της;». Δυστυχώς για να πετύχουν τον στόχο τους χρειάστηκε ο Αλέξανδρος να κάνει ένα βήμα πίσω και να μην συμμετέχει με τον τρόπο που θέλει σε ένα τόσο σημαντικό γι’ αυτόν βήμα στην ζωή του.
Παράλληλα με αυτές τις διαδικασίες, του ήρθε και το χαρτί στράτευσης. Κατά την πρώτη παρουσίαση του στον στρατό προκειμένου να αιτηθεί αναβολή, είχε ιδιαίτερα καλή εμπειρία, και με τον ψυχίατρο που τον προσέγγισε καθαρά επιβεβαιωτικά, και με την στρατολογία, αλλά και με την υπεύθυνη ψυχολόγο, οι οποίοι του φέρθηκαν με σεβασμό και ευγένεια.
Δυστυχώς δεν είχε την ίδια εμπειρία στη δεύτερη παρουσία του στην στρατολογία για την αίτηση της αναβολής του και πάλι, όπου τους κάλεσαν εν μέσω κορονοϊού, σε στημένες σκηνές, χωρίς κανένα σεβασμό στην ιδιωτικότητα. Ο υπεύθυνος φώναξε: «Αυτοί που είναι για ψυχολογικά αριστερά, αυτοί που είναι για ιατρικά δεξιά». Ο Αλέξανδρος γνωρίζοντας ότι η διεμφυλικότητα δεν αποτελεί ψυχιατρική κατάσταση, αλλά, πλέον και επίσημα στους ταξινομητικούς καταλόγους κατατάσσεται υπό την κατηγοριοποίηση της «ασυμφωνίας φύλου», ως απλό ιατρικό στάτους, πήγε δεξιά.
Εκεί, ο υπεύθυνος διαβάζοντας τα χαρτιά του, φώναξε στου συναδέλφους του: «Για αλλαγή φύλου που πάει;». Κακοποιητική ορολογία, κανένας σεβασμός στο απόρρητο, εξευτελισμός της προσωπικότητας. Σαν να μην έφτανε αυτό συμπληρώνει: «Εσύ με το θέμα σου θα τελειώνεις γρήγορα».
O Αλέξανδρος ένιωσε απαίσια και όλοι οι φαντάροι γύρισαν και τον κοιτούσαν διερωτώμενοι πιο ήταν το «θέμα» του. Στον τελικό έλεγχο για να πάρει την αναβολή, ο υπεύθυνος της αξιολόγησής του, δεν καταλάβαινε καν τί του έλεγε περί επαναπροσδιορισμού φύλου, και του έκανε την ερώτηση: «Εσύ δηλαδή τι ήσουν πριν;».
Τα παραπάνω είναι ελάχιστες από τις δυσκολίες που έχει βιώσει αυτό το ζευγάρι μέχρι τώρα και που θα βιώσουν και όλα τα υπόλοιπα τρανς πρόσωπα στην προσπάθεια τους για μια ζωή που για άλλους ανθρώπους είναι αυτονόητη.
Τελικά με τί ανατομία, τί ταυτότητα και έκφραση φύλου χρειάζεται κάποιο πρόσωπο να γεννηθεί για να έχει δικαίωμα στην οικογένεια και γιατί κάποια άτομα χαίρουν δικαιωμάτων ενώ κάποια άλλα όχι;
Αυτή είναι μια ρητορική ερώτηση την απάντηση της οποίας παλεύουμε χρόνια στο ΣΥΔ για να αλλάξουμε.
*Χρησιμοποιήθηκαν ψευδώνυμα για να προστατευτούν τα προσωπικά δεδομένα του ζευγαριού που δέχθηκε να μας δώσει τις παραπάνω πληροφορίες με την ελπίδα ότι τα πράγματα θ’ αλλάξουν. Αν όχι για αυτούς, για το επόμενο ζευγάρι που θα θελήσει να κάνει οικογένεια στην χώρα μας.
Γράφει η Πάρβη Πάλμου | Άρθρο | T-zine.gr
Ποια είναι η αντίδρασή σας;
